Niżyński (Nijinsky: The Diaries of Vaslav Nijinsky)
Australia 2001; 95 minut
reżyseria: Paul Cox
występują: Derek Jacobi, Delia Silvan, Chris Haywood
Reżyser, Paul Cox powraca do niezwykle mu bliskiego tematu - artysty, który znalazł się na granicy szaleństwa.
Niżyński to portret słynnego rosyjskiego tancerza. Film jest oparty na pamiętnikach Niżyńskiego, pisanych pod koniec 1917 roku. Opisywał w nich zbliżającą się chorobę psychiczną, która miała nim wkrótce zawładnąć. Fragmenty pamiętnika czyta Derek Jacobi.
Ten film powinni obejrzeć wszyscy miłośnicy dobrego kina, nie tylko wielbiciele talentu Paula Coxa
i Niżyńskiego. To doskonałe kino w najczystszej postaci (...). Strona wizualna filmu pogłębia wrażliwość widzów na słowa podające z ekranu. Poszczególnych obrazów nie należy jednak traktować jako prostej ilustracji słów, a raczej jako nieuchwytne uczucia, które się za nimi kryją. Film jest głęboką i bardzo przekonującą analizą Niżyńskiego - jego nastrojów, charakteru i światopoglądu. Jeśli zaliczacie się do widzów, którzy lubią wyzwania dające wielką estetyczną i intelektualną satysfakcję, Niżyński jest filmem dla was.
"Urban Cinelife Feature"
Japón
Meksyk / Hiszpania 2002; 122 minuty
reżyseria: Carlos Reygadas
występują: Alejandro Ferretis, Magdalena Flores,Yolanda Villa, Martin Serrano
Bohater filmu wyjeżdża z Meksyku i udaje się na pustynię by popelnić samobójstwo. Spotyka tam starą Indiankę, wdowę, która mieszka w rozpadającym się domku z widokiem na kanion. Pod jej wpływem budzą się w nim zmysły i pragnienie życia.
Paradox Lake
USA 2002; 85 minut
reżyseria: Przemysław Reut
występują: Jessica Fuchs, John Gelin, Ernie Jurez, Beata Tyszkiewicz, Phe Kaplan
Akcja Paradox Lake - filmu wyreżyserowanego przez Polaka, a nakręconego w Stanach Zjednoczonych - rozgrywa się w letnim obozie dla dzieci chorych na autyzm. Paradox Lake to opowieść o przyjaźni, która rodzi się pomiędzy 12-letnią dziewczynką a jej opiekunem.
Film zainspirowany jest osobistymi przeżyciami reżysera, Przemysława Reuta, który w 1997 roku pracował w obozie dla dzieci autystycznych. Jedną z pacjentek była dwunastoletnia Jessikę Fuchs. Rok później zagrała samą siebie w Paradox Lake. Prawie wszystkie występujące w filmie postacie (zarówno pacjenci cierpiący na autyzm, opiekunowie, jak i lekarze) są autentyczne.
"Paradox Lake Przemysława Reuta to bardzo interesująca kompilacją filmu fabularnego
i dokumentalnego. Nakręcony w większości z udziałem autentycznych postaci, zarejestrowany na bardzo wielu różnych nośnikach (m.in. 16 mm, miniDV, 35 mm) Paradox Lake opowiada frapującą historię dwudziestopięciolatka z Nowego Jorku (Matt Wolf), który postanawia odmienić swoje puste życie i znajduje powołanie w pracy z dziećmi chorymi na autyzm. Dzięki swej odwadze i pomysłowości reżyser w interesujący sposób zderzył dramat cierpiących dzieci z uniwersalnym pytaniem o naturę człowieka. Bardzo mocną stroną jego filmu jest również urzekający i olśniewający obraz, który współtworzy wciągającą atmosferę tajemniczości."
"IndieWire"
Dzika niewinność (Sauvage innocence)
Francja / Holandia 2001, 125 minut
reżyseria: Philippe Garrel
występują: Medhi Belhaj Kacem, Julia Faure, Michel Subor
nagroda: MFF Wenecja 2001 - nagroda FIPRESCI
Dzika niewinność to najnowszy film Philippe Garrela - twórcy znanego z polskich ekranów Powiewu nocy - który wraz z Truffaut i Godardem współtworzył francuską Nową Falę. Autotematyczna opowieść o powstawaniu filmu, przenikaniu się sztuki i życia, będąca świadomą kontynuacją, a zarazem hołdem dla ideałów i stylu nowofalowego kina.
Dzika niewinność jest kolejnym przykładem francuskiego kina autorskiego, w którym kobiety to cudowne kociaki w długich płaszczach i butach do kolan, a mężczyźni to nieogoleni faceci w źle dopasowanych marynarkach (
). Phillipe Garrel jak chyba żaden inny reżyser potrafi przedstawić ten świat bez popadania w ironię (
). Subtelne zdjęcia Raoula Coutarda, jego chłodno zakomponowane kadry robią wielkie wrażenie.
"Variety"
Pochwała miłości (Éloge de l'amour)
Francja / Szwajcaria 2001, 98 minut
scenariusz i reżyseria: Jean-Luc Godard
występują: Bruno Putzulu, Cecile Camp, Jean Davy, Françoise Verny
nagroda: MFF Valladolid 2001 - nagroda specjalna jury dla Jean-Luca Godarda
Pochwała miłości - zaprezentowana w konkursie festiwalu w Cannes w 2001 - to najnowsze dzieło współtwórcy Nowej Fali - Jean-Luc Godarda. Esej filmowy zawierający przemyślenia klasyka kina dotyczące natury pamięci, czasu i uczuć. Wyprawa w poszukiwaniu nowych środków filmowego wyrazu.
Pochwała miłości ma w sobie złożone, ukryte pod powierzchnią piękno i bogactwo, niespodzianki nagłych zmian dynamiki i dysonansowych harmonii. Z filmów, które Godard nakręcił w ostatnim dziesięcioleciu, Pochwała miłości spotkała się z najbardziej entuzjastycznym przyjęciem krytyki. Główny bohater, Edgar jest w jakimś stopniu odbiciem samego reżysera. Edgar to poważny, opryskliwy i mający skłonności do depresji trzydziestopięciolatek. Pracuje nad projektem filmu Pochwała miłości, w którym pragnie przedstawić cztery etapy miłosnego związku - spotkania, seksualnej fascynacji, separacji oraz powrotu i pogodzenia. Przez te cztery etapy przechodzą trzy pary - młoda, w średnim wieku i starsza (...). Pochwała miłości to najpiękniejszy film Godarda. Obrazy i dźwięk są zmontowane w sposób niezwykle złożony, co jednak nie zakłóca odbioru filmu. Został on stworzony tak, jak komponuje się muzykę. Fragmenty obrazów, zdań i dźwięków są traktowane niemal jak pojedyncze nuty - razem tworzą muzyczne frazy, czasem homofoniczne, czasem zaś rozchodzące się złożonym kontrapunktem.
"Filmcomment"
[Jest to] utwór, który pozostanie bezspornie ważnym momentem ewolucji sztuki filmowej u progu nowego tysiąclecia (...). Ta gra form, ta geometria aluzji apeluje do inteligencji i uczucia dzięki retoryce innej niż normalna, oczyszczonej ze schematów narzuconych przez telewizję.
"Kino"
Eureka
Japonia 2000, 217 minut
reżyseria: Shinji Aoyama
występują: Koji Yakusho, Aoi Miyazaki, Kozue Tamura
nagrody: MFF Cannes 2000 - nagroda jury ekumenicznego i nagroda FIPRESCI dla Shinji Ayoma;
MFF Singapur 2000 - nagroda dla najlepszego azjatyckiego filmu
Eureka - wyróżniona nagrodą jury ekumenicznego oraz nagrodą FIPRESCI na festiwalu w Cannes 2000 - to jeden z najbardziej niezwykłych filmów ostatnich lat. Rozgrywająca się w hipnotycznym rytmie i utrzymana w kolorach sepii historia podróży przez współczesną Japonię trójki bohaterów, którzy jako jedyni przeżyli zamach terrorystyczny i próbują po szoku wywołanym zetknięciem ze śmiercią, powrócić do życia.
Upały (Hundstage)
Austria 2002; 121 minut
reżyseria: Ulrich Seidl
występują: Alejandro Ferretis, Magdalena Flores, Yolanda Villa, Martin Serrano
nagrody: Wenecja 2001 Nagroda Specjalna Jury za reżyserię
Upały to sześć przeplatających się opowieści rozgrywających się na przedmieściach Wiednia. Poznajemy autostopowicza, sprzedawcę ubezpieczeń, rozwiedzioną parę, nauczycielkę i jej kochanka, młodą dziewczynę i jej zazdrosnego chłopaka. Wszyscy mają poczucie utraconej miłości, pragną jej i nie mogą pokonać własnej niemocy.
