Anna Sanders jest fikcyjną postacią istniejącą na przecięciu kina i sztuk wizualnych. Jej filmy wpisujące się w przestrzeń 'pomiędzy' - pomiędzy filmami, miejscami, obrazami, snami, ekonomiami wszystkie dzielą tę samą fascynację w eksplorowaniu świata. Oscylując pomiędzy realnością i fikcją, dokumentem i subiektywnym wspomnieniem, obrazem mentalnym i wizualnym, tym co wewnątrz i poza kadrem, filmy te są notatkami na marginesach rzeczywistości i historii kina. Fascynujące, zmysłowe obrazy w połączeniu z nieustającym kwestionowaniem tego czym jest kino, filmy Anny Sanders utrzymują spokojny dystans ze swymi bohaterami i przedstawianymi miejscami. Filmowcy-artyści umożliwiają widzom zanurzenie się i partycypację w obrazie oraz wizualno-mentalnej realności. Wszystkie te filmy zdają się stawiać podobne pytanie: w jaki sposób można stworzyć portret miejsca, pejzażu niczym portret konkretnej osoby. W jaki sposób kino może obecnie opowiadać o rzeczywistości.

Anna Sanders Films jest działającą w Paryzu grupą produkcji filmowej założoną m.in. przez artystów Dominique Gonzalez-Foerster, Pierre'a Huyghe'a oraz Philippe'a Parreno. Głównym założeniem Anna Sanders Films jest tworzenie nowego typu kina, kina będącego miejscem spotkań pomiędzy odległymi w przestrzeni miejscami i postaciami; spotkań z innymi artystami (Liam Gillick, Carsten Holler, Rirkrit Tiravanija, Douglas Gordon), muzykami (Dave Stewart, Devendra Banhardt), reżyserami (Apichatpong Weerasethakul), designerami (M/M Paris), architektami (François Roche).

Filmy "Riyo", "Central", "Plage" oraz "Atomic Parc", laureatki nagrody im. Marcela Duchampa wręczanej w Centrum Pompidou, Dominque Gonzalez-Foerster, koncentrują się na sposobach w jakie każdy z nas tworzy nieustannie swą własną realność, swoje oczekiwania oraz uczucia w odniesieniu do złożoności i intensywności pejzażu wybranego miejsca lub miasta. Filmy te, prezentowane niedawno na Festiwalu w Cannes, oscylują pomiędzy subiektywnością uczuć obserwowanych z dystansu bohaterów, zewnętrznym spojrzeniem widza, pamięcią odwiedzanych przez artystkę miejsc oraz pamięcią samego kina.

Twórczość Pierra Huyghe, laureata Biennale w Wenecji oraz Nagrody Hugo Boss wręczanej w Muzeum Guggenheima w Nowym Jorku, koncentruje się najczęściej na problemie czasu. W jednym ze swoich filmów krótkometrażowych artysta stworzył, jak sam to określa, rodzaj 'trzeciej pamięci', która nie tylko daje byłemu rzeczywistemu złodziejowi Johnowi Wojtowiczowi szansę na odzyskanie swego miejsca w tej sfilmowanej przed laty jako "Pieskie popołudnie" historii z Alem Pacino w roli głównej. W jaki sposób pamięć prawdziwego bohatera tej historii została zmieniona przez fikcje filmu, który o nim nakręcono? Film Huygha odtwarza historie napadu na bank z prawdziwym Wojtowiczem w roli głównej umożliwiając również widzom reaktywację tego "zawieszonego" czasu.

"Most sortownika" - pełnometrażowy film Charlesa de Meaux i Philippe'a Parreno jest podróżą pomiędzy subiektywnością i intensywnością, realnością i fikcją. Film ten jest opowieścią o Pamirze - ogarniętym chaosem kraju, którego obrazów ze względu na nieobecność jakichkolwiek mediów nie posiadaliśmy nigdy do tej pory. Film ten zrealizowany w formie programu radiowego tworzy wizualno-mentalny brakujący obraz tego tajemniczego miejsca.

W "Shimkent Hotel", kolejnym filmie Charlesa de Meaux prezentowanym również na Festiwalu w Cannes w 2002 roku, młody człowiek próbuje odzyskać pamięć oraz stawić czoło chaosowi, który ogarnął Azje centralną. Stopniowo odkrywa on i przypomina sobie elementy rzeczywistości i przeszłości. Historia trójki przyjaciół, która postanowiła zrealizować swój utopijny plan staje się stopniowo historią czterech Francuskich aktorów biorących udział w filmie, którzy czują się nie mniej zagubieni niż odtwarzane przez nich postacie. Rzeczywistość realna przeplata się z fikcją kina.

Filmy Anny Sanders oscylujące nieustannie pomiędzy realnością , dokumentem i fikcją angażują widza w kreację opisywanych miejsc, których nieobecność pozostawia nam decyzję o naturze oglądanych przez nas obrazów, wybór pomiędzy rzeczywistością a fikcją.

Prezentacja Anna Sanders Films w Polsce złożona jest z pokazów niemal wszystkich filmów wyprodukowanych przez tworzących ją artystów. Pokazy odbywać się będą w Warszawie, Gdańsku i Łodzi i poprzedzone będą konferencjami z udziałem dyrektora i głównego reżysera Anny Sanders - Charlesa de Meaux oraz kuratorów Agnieszki Kurant i Mathieu Copelanda.