PROJEKTOR ŁÓDZKI - "WIELCY ARTYŚCI W MAŁYCH FILMACH"
wydanie specjalne w ramach Festiwalu Twórców "Powiększenie" 29 maja 2003 r., godz. 18.00, kino Charlie

Projektor Łódzki to cykl prezentacji dokonań Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi z ostatniego półwiecza. Każdemu spotkaniu z etiudami szkoły przyświeca inny temat.

Spotkania odbywają się co tydzień o tej samej porze: w każdy czwartek o godzinie 19.00 w kinie Charlie. Bilety: 6 i 8 zł, dla studentów "filmówki" wstęp wolny.


"WIELCY ARTYŚCI W MAŁYCH FILMACH":
1. "Inni" - Filip Bajon /1973r., 8 min./
Starszy mężczyzna - mecenas, spacerując po mieszkaniu słyszy głosy z przeszłości - rozmowy, fragmenty przyjęć. Nadejście gosposi przerywa rozmyślania mecenasa.

2. "Cienie" - Beverly Marcus /1981r., 28 min./
Etiuda fabularna na podstawie opowiadania "Spóźniony żal" Guy de Maupassanta.
Stary arystokrata w pałacu wspomina swą niespełnioną milość. Był zbyt nieśmiały aby wyznać miłość pewnej kobiecie, pomimo, że i ona odwzajemniała to uczucie.

3. "Filozof" - Jan Budkiewicz /1960r., 8 min. 20sek./
Etiuda na podstawie opowiadania Ambrose'a Bierce.
Okres wojny, do niewoli dostaje się szpieg, którego skazują na karę śmierci. Przed egzekucją udaje mu się zabić generała, uprzednio wdawszy się z nim w dyskusję o śmierci i umieraniu.

4. "Głupstwa Tatiany" - Barbra Lisowska /1963 r., 15min./
W czasie przerwy w próbach spektaklu aktorka ośmiesza swego byłego partnera, aktora Kabotyna i egocentryka.

5. "Spotkanie" - Wiesław Helak /1975r., 13 min. 25sek./
Etiuda na podstawie opowiadania "Dowód tożsamości" Zbigniewa Kubikowskiego.
Stary człowiek odwiedza swojego dawnego krewnego i okazuje się, że to pomyłka...

6. "Szczęściarz" - Zbigniew Cholewicki /1988r., 22min./
Etiuda fabularna na podstawie opowiadania "CUDOWNY WIECZÓR BALTAZARA" Gabriela Garcji Marqueza.
Baltazar- kochany,bezbronny wariat, któremu przytrafiło sie być artystą. To jest całe jego nadzwyczajne szczęście, ten cud - i za to też zostaje zniszczony, banalnie, przez przypadek, szaro, nijako. Dobroć niszczona bezinteresownie, od niechcenia i w sposób niezauważony - oto cała nasza tragedia.