W listopadzie w Klubie Łódź Kaliska wystąpi
8 listopada Olo Walicki - Kaszebe start 20.00 wstęp 25 pln

"Po wydaniu płyty "Metalla Pretiosa", nagranej wraz z klasycznym kwartetem dętym, "The Gdańsk Philharmonic Brass", Leszkiem Możdżerem i Mauricem De Martin, postanowi łem stworzyć projekt poświęcony kulturze Kaszub. Premiera miała miejsce podczas koncertu inaugurującego XXVI Festiwal Folkowy Europejskiej Unii Radiowej (EBU) Gdańsk 2005. Do piosenek, zawierających swobodne improwizacje instrumentalne, wzmocnionych futurystycznymi brzmieniami, powstały teksty w mało znanym a pięknym i wyrazistym języku kaszubskim. Napisała je Damroka Kwidzińska, Kaszubka, animatorka kultury Kaszub. Pracując nad tym projektem chciałem zdecydowanie odciąć się od powszechnie przyjętego, muzealno folkowego wizerunku Kaszub, a w zamian zaproponować twórczość współczesną, opartą o tę kulturę i powstającą w tym regionie Polski. Na płycie znajduje się również utwór dedykowany Róży Ostrowskiej (1926-75), artystce pochodzącej z Wilna, zafascynowanej Kaszubami, osobie dla Kaszub szczególnej - poetce, pisarce, kierownikowi literackiemu gdańskiego Teatru Wybrzeże. Płyta "Olo Walicki Kaszëbë" powstała jesienią roku 2006, obchodzonego jako Rok Kaszubski. Sto lat temu założony został skansen we Wdzydzach Kiszewskich, gdzie przed laty mieszkała i które opisywała właśnie Róża Ostrowska. Dzisiaj jest to miejsce, w którym mieszkam i tworzę ja sam." Olo Walicki
Olo Walicki (1974), kontrabasista, kompozytor, aranżer, producent.
Współpracował z wieloma polskimi gwiazdami jazzu, między innymi z Leszkiem Możdżerem i Zbigniewem Namysłowskim.
Wszechstronność stylistyczna Ola Walickiego umożliwiła mu współtworzenie takich grup jak: Łoskot, Szwagierkolaska czy Oczi Cziorne. Ma w swoim dorobku udział w nagraniu około 40-tu płyt, a także w nagraniach muzyki filmowej i teatralnej, m.in. dla Zbigniewa Preisnera. W 2003 roku rozpoczął współpracę z dramaturgiem Ingmarem Villqistem - napisał muzykę do jego spektakli "Sprawa Miasta Ellmit", "Helmucik", "Oskar i Ruth" oraz "Kompozycja w Słońcu".
http://www.olowalicki.com/

11 listopad niedziela Rock Dla Wolności wystąpi IZRAEL i Sztywny Pal Azji start 19.00


Zespół Izrael powstał w marcu 1983 w Warszawie. Założycielami byli znani już muzycy polskiego undergroundu muzycznego: Robert Brylewski (Kryzys, Brygada Kryzys) i Paweł Kelner Rozwadowski (Deuter). Robert: " Izrael był konsekwencją powolnego wygasania Brygady Kryzys. Ostatnie próby Brygady odbywały się w trzyosobowym składzie: Kelner, Tomek Lipiński i ja. Nikt więcej się nie uchował. To był koniec 1982 roku, ciężkie czasy. Przejściowym składem był zespół Aurora. Zamiast wokali były zarejestrowane gadki milicjantów z radiowozu i do tego graliśmy muzykę. W pewnym momencie Tomek odłożył gitarę i powiedział, że rezygnuje i więcej nie przyjdzie na próbę. Spędzałem wtedy wiele czasu z Vivian, Kelnerem, Milo Curtisem, Tomkiem Świtalskim i Jarkiem Gruszką. No i to był właściwie pierwszy skład Izraela."
Debiut sceniczny miał miejsce 25 kwietnia 1983 roku w klubie Hybrydy w Warszawie, z którym zespół związany był przez dłuższy czas. Robert : "Mieliśmy dużego farta, że trafiliśmy do Hybryd, gdzie kierownikiem był niejaki Gąsior - Sławek Rogowski . Dzięki niemu powstała tam swego rodzaju scena, z której potem wykluł się festiwal Róbrege, organizowany przez klub i same zespoły".
Pierwsze nagranie zespołu - "Idą ludzie Babilonu" - powstało jeszcze w tym samym roku zdobywając sporą popularność. Zespół zaczął koncertować (m. in. Jarocin, koncerty pod hasłem "Boża muzyka w babilonie"). Pierwsza płyta zespołu "Biada, Biada, Biada" nagrana w maju 1983 roku ukazała się dopiero kilkanaście miesięcy później.
W roku 1986 zespół zagrał trasę koncertową z legendą reggae Misty In Roots, po której z zespołu odszedł Paweł Kelner. Wkrótce zastąpił go Darek Maleo Malejonek (Kultura). Już z Maleo zespół nagrał swój drugi album "Nabij faję". Robert: "Płyta jest przebasowana. Nie mieliśmy doświadczenia studyjnego. Wokalom brakowało koncertowej naturalności i uniesienia. A jednak była to zapowiedź nowego kierunku. Stopa zaczął pokazywać swój niebywały talent. Powoli wprowadzaliśmy zasadę, że kto jest zdolny i czuje się na siłach może z nami zagrać." Maleo: "Wcześniej byliśmy przez miesiąc na Famie i utrzymywaliśmy się wyłącznie z grania na congach. To była dla nas podstawowa szkoła w zakresie rytmiki. Ludzie, którzy grali na gitarze, na klawiszach, zaczęli przenosić doświadczenia z ulicznego grania na swoje instrumenty". Robert: "Dopiero wtedy zaczęliśmy uzyskiwać specjalizacje. Kiedy przychodził do nas ktoś spoza klanu, dziwił się. To był niemal para-jazz. Stąd się wzięła nasza współpraca z Wojtkiem Konikiewiczem, Alkiem Koreckim, Włodkiem Kiniorskim. Środowisko jazzowe nas zaakceptowało. To było dziwne kiedy np. Tomek Stańko nas chwalił a dziennikarze nabierali wody w usta.". Skład zespołu stał się bardzo płynny -przewinęło się prawie 100 osób! Robert, Maleo i Vivian tworzyli trzon formacji, która występowała pod nazwą Izrael-Kultura grając materiał obu zespołów. Do stałego składu dołączył też Piotrek Stopa Żyżelewicz ( Kultura, Moskwa ) i basista Alik Dziki.
W roku 1986 roku zespół umieszcza utwór "Wolność" na legendarnym albumie "Fala" i ukazuje się płyta "Nabij Faję". W nagraniach biorą udział m in. Sławek Dżu Dżu Wróblewski, Piotr Sam O'hutt Subotkiewicz, którzy pozostali już w zespole do końca.
W roku 1987 rejestrują album "Duchowa Rewolucja", którego pierwsza część ukazuje się w tym samym roku. W jego nagraniu wzięło udział wielu muzyków, m.in: Krzysztof Banan Banasik (Armia, Kult), Paweł Szanajca (Kult), Tomasz Budzyński (Armia).

W roku 1989 podczas wyjazdu zespołu na koncerty do Czechosłowacji skład grupy w końcu się ustabilizował. Tworzyli go Robert, Maleo, Vivian, Stopa, Dżu Dżu (który zastąpił basistę Alika Dzikiego, oddając perkusję Stopie). Robert: "Pojechaliśmy tam z typowo rewolucyjnym programem - "Równe Prawa"; "Wolny Naród"; "Nikt nie urodzil się bez powodu" itp.... Te teksty były świetnie odbierane przez Czechów. Był rok 1989, tuż przed wielkimi zmianami politycznymi w Czechosłowacji - na koncertach dochodziło do scen deptania swoich czapek przez żołnierzy. Były to właściwie to pierwsze profesjonalne koncerty Izraela. Zachowywaliśmy pełną kontrolę nad tym, co działo się na scenie. Zespół znalazł się na tym miejscu, na którym powinien się znaleźć. Fantastyczne historie... I wydaje mi się, że to było swoiste preludium do brytyjskiego wyjazdu."
Niedługo po powrocie z Czechosłowacji do zespołu dołączył multiinstrumentalista Włodek Kiniorski. Maleo: "Wpadł do nas jak meteor i od razu zrobił wielkie spustoszenie. Musiało minąć trochę czasu zanim połapał się w naszym riffowym graniu. Włodek jest wielkim indywidualistą i muzyka, którą robił wcześniej powstawała pod kątem jego charakteru, jego partii solowych. Tutaj musiał wmontować się w pewien organizm. Początkowo były z tym problemy. Łapał za wszystkie instrumenty na raz - a woził tego całe mnóstwo - okaryny, saksofony, flety. Miał kłopoty z powrotem do frazy od której zaczął. Czasami bywało bardzo zabawnie. Ale Włodek to doskonały muzyk i błyskawicznie pogodził swoje improwizacje z charakterem naszej muzyki. Wniósł świeżość, energię, dużo takiej zwykłej radości grania a jego propozycje zawsze były super".
W roku 1990 zespół wyjechał do Wielkiej Brytanii na zaproszenie przyjaciela - Marcina Millera, który załatwił im kilka koncertów i przede wszystkim nagrania w legendarnym Ariwa Studio należącym do Mad Professora. Efektem tej wyprawy był album "1991" - jedna z najbardziej niesamowitych i najwyżej ocenianych polskich płyt. Robert: "Materiał został przygotowany specjalnie na wyspy. Chłopcy zaczęli przygotowywać go beze mnie, dołączyłem do nich grając na klawiszu Monopol. I to jego brzmienie daje tej płycie trzeci wymiar. Liczyła się też pomoc Dereka Fevriere'a. Chociaż mieliśmy tylko 3 dni na nagranie ale dzięki jego umiejętności i poziomowi sprzętu zdążyliśmy zrobić niemal wszystko. W Warszawie dograliśmy jedynie jakieś smaczki."
Po powrocie do kraju Izrael grał dużo koncertów, m. in. w Jarocinie 93, oraz na Odjazdach 94.
W roku 1994 ukazał się koncertowy, nagrany podczas koncertów w Krakowie i Białymstoku, album "Live 93". Płyta doskonale oddaje nastrój koncertów grupy. Zespół coraz więcej koncertował, był bardzo ciepło przyjmowany na występach, zaczął pracę nad nowym materiałem... aż niespodziewanie w roku 1995 ogłosił swe rozwiązanie. Robert: "Po prostu zakończyliśmy działalność. To wynikało z moich naturalnych odczuć. Nie miałem podstaw, aby dalej pisać historię, która już się wypełniła. To nie był zespół stworzony, aby zaistnieć na rynku i sprzedawać płyty. Izrael miał do spełnienia swoją rolę. W takim czasie i w takim kraju. Kontynuowanie tego tylko zaszkodziłoby grupie."

Ostatni, pożegnalny koncert miał odbyć się 15.05.2005 w warszawskim klubie Remont. Nie doszedł on jednak do skutku z powodu agresywnego zachowania służb porządkowych.
W roku 1997 "Gold Rock Studio" Roberta Brylewskiego wydało płytę "Izrael in dub" z dubowymi wersjami utworów zespołu opracowanymi przez Roberta. Później większość dyskografii wznowiła na CD firma W Moich Oczach a w roku 2006 ukazało się na rynku archiwalne DVD "Izrael w Koperniku live" (Metal Mind).
Po namowach Piotrka Pitera Kołaja - organizatora Ostróda Reggae Festiwal, 20.08.2006 - po 11 latach przerwy, na scenie tego festiwalu Izrael spotkał się ponownie.
Koncert został bardzo dobrze przyjęty, zespół zaprezentował się w swoim najlepszym składzie a za konsoletą zasiadł czołowy polski dub master Activator.
W planach zespołu na rok 2007 znajduje się praca nad nową płytą (robocza nazwa "Magnetosfera"), koncerty za granicą oraz kilka wybranych środowiskowych koncertów w Polsce.

Skład 2006:

Robert "Brylu" Brylewski - wokal, gitara
Darek "Maleo" Malejonek - wokal, gitara
Piotr "Stopa" Żyżylewicz - perkusja
Sławek "Dżudżu" Wróblewski - bas
Piotr "Samik" Subotkiewicz - klawisze
Włodek "Kinior" Kiniorski - instrumenty dęte i perkusyjne

22 listopad czwartek godz. 20 wstęp 20 pln - DICK4DICK

http://www.dick4dick.net/