Strefa krytyczna

Polacy dobrze rozumieją pojęcie "wewnętrznej emigracji" jako sposobu ucieczki od rzeczywistości w systemie totalitarnym. Ali Ahmadzadeh ukazuje oblicze dzisiejszego Teheranu z perspektywy Amira, taksówkarza, który jest kimś więcej niż osobą świadczącą usługi przewozowe. Amir handluje narkotykami, przynosząc ulgę pozbawionemu złudzeń i zmęczonemu teherańskiemu społeczeństwu, którego przestrzeń na bunt jest bardzo ograniczona. Jego taksówka jest też rodzajem konfesjonału, w którym kojącym głosem leczy zbolałe dusze. Reżyser, który ma zakaz pracy jako filmowiec, realizował film partyzancko, ukrywając przed oczami władz kamery i plany filmowe.