Elizo, moje życie

"Film narodził się pewnego majowego dnia 1977 r., podczas sympozjum, w którym brałem udział jako członek prezydium. Tematem sympozjum były represje stosowane wobec ludności przez wojskowe reżimy "Południowego Rogu" Ameryki. Przedstawiane temu mini-trybunałowi świadectwa składały się z zeznań i dokumentów, których treścią były zazwyczaj tortury, a finałem - śmierć." Taki był wedle słów samego Saury punkt wyjścia jego filmowej opowieści, o kobiecie imieniem Inez składającej zeznania o swoim uprowadzeniu i torturach przez jakie przeszła. Zasiadający w komisji reżyser Luis realizuje na ten temat przedstawienie. Wielkim atutem filmu jest wyciszona, skupiona kreacja Geraldine Chaplin.