Drogi Widzu, podczas świadczenia usług przetwarzamy dostarczane przez Ciebie dane zgodnie z naszą Polityką RODO.
Kliknij aby dowiedzieć się jakie dane przetwarzamy, jak je chronimy oraz o przysługujących Ci z tego tytułu prawach.
Informujemy również, że nasza strona korzysta z plików cookies zgodnie z Polityką cookies.
Podczas korzystania ze strony pliki cookies zapisywane są zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.
W każdej chwili możesz wycofać zgodę na przetwarzanie danych oraz wyłączyć obsługę plików cookies, informacje
jak to zrobić przeczytasz tutaj i tutaj.
Dokument "Zamek" zabiera widza na sekretny obchód międzynarodowego portu lotniczego we Włoszech, odwiedzając przy okazji miejsca niedostępne na co dzień dla postronnych oczu. To "kafkowskie" miejsce skupia wielu rozbitków życiowych, imigrantów, przemytników. Wyprawa ta zamienia się w swoistą inspekcję pracy agentów bezpieczeństwa, czuwających nad porządkiem w tym wielkim ludzkim mrowisku.
Słowo od reżyserów:
Zdecydowaliśmy się nakręcić film na międzynarodowym lotnisku, ponieważ jest to naszym zdaniem miejsce, które najlepiej pozwala uchwycić współczesną obsesję na punkcie bezpieczeństwa, strach przed innymi ludźmi oraz strategie kontroli, którymi przesiąknięty jest dzisiejszy świat. W każdym porcie lotniczym możemy zaobserwować dwa rodzaje ruchu: zmienny, różnorodny, dobrze znany strumień podróżujących oraz stały, powtarzalny i obcy nurt pracowników lotniska i ich narzędzi pracy.
Tym razem kamera pokazuje miejsca, które zazwyczaj są niedostępne i niedostrzegalne. Ujawnienie tych nowych informacji, w połączeniu z tym, co już znamy, uzupełnia układankę lotniska oraz służy wyjaśnieniu odwiecznego związku między kontrolerem i kontrolowanym, między zaplanowanymi i przypadkowymi zdarzeniami, a także między ochroną i prawdziwym bądź nieuzasadnionym strachem. To połączenie racjonalnego myślenia z emocjami można dostrzec już na płaszczyźnie strukturalnej tych obrazów filmowych.
Zdecydowaliśmy się podążyć śladem pracy organów ścigania nie dlatego, by ukazać ich punkt widzenia, lecz w celu skupienia uwagi gdzieś między silnym i słabym, między tym, co legalne i tym, co nielegalne, między ludźmi władzy i tymi, którzy tej władzy muszą się podporządkować. „Zamek” to film oparty na obserwacji: umieszczaliśmy kamerę na statywie i ustawialiśmy obiektyw tak, by być częścią wydarzeń, a przez to zrozumieć to, co dzieje się na naszych oczach.