Jutro będzie lepiej

Historia trójki bezdomnych chłopców, mieszkających na dworcu kolejowym w jednym z rosyjskich miast. Dwaj bracia i ich kolega, któregoś dnia postanawiają uciec przez zieloną granicę do Polski. Wydaje im się, że czeka tam na nich lepsze życie - dom, szkoła oraz życzliwi ludzie.

Dorota Kędzierzawska opowiadała, że szukając bohaterów do swojego najnowszego filmu "Jutro będzie lepiej" znalazła ich w końcu na jednym z zapomnianych rosyjskich osiedli. Biegające po podwórku dzieci nie były nigdzie zarejestrowane, nie istniał żaden zapis, czy adnotacja odnośnie ich narodzin.
Więc mali aktorzy w jej najnowszym filmie, trochę grają, a trochę po prostu są. Trzech bezdomnych chłopców: najmłodszy Pietia, jego brat Waśka i Liapa ruszają przed siebie. Nie mają za czym się oglądać, nie mają na co czekać. Dworcowa rzeczywistość jest jedyną jaką znają, wyżebrane na targu jedzenie już dawno przestało hańbić, pytania o rodziców pozostają bez odpowiedzi - jednak dzieci intuicyjnie wiedzą, że okoliczności mogą być lepsze, a świat inny. Zamierzają więc przekroczyć polską granicę. "Jutro będzie lepiej" to impresja z życia małego tułacza.
Wspaniałe zdjęcia Artura Reinharta jak zwykle świetnie korespondują z treścią filmu Kędzierzawskiej. Filmowane pejzaże odbijają uczucia i emocje bohaterów, budują niezwykły pomost pomiędzy poetyką, sielanką dzieciństwa, a realizmem zwykłej, brutalnej, upominającej się już o bohaterów rzeczywistości. I wskazują, że beztroska, która cechuje chłopców nie jest przywilejem ich wieku, ale koniecznością wobec okrutnego "tu i teraz".