Film „Epidemia miłości” jest nową, rozszerzoną wersją dokumentu „Żółta bluzka ze spadochronu”. Reżyser – Maciej Piwowarczuk – przemontował materiał, przybliżył sylwetki bohaterów tamtego obrazu, a przede wszystkim dodał informację o ich powojennych losach.
„Epidemia miłości” (2009), polski film dokumentalny o Powstaniu Warszawskim, jest kontynuacją filmu „Żółta bluzka ze spadochronu”, który swoją premierę miał 29 września 2008 r. Nowa wersja przygotowana została przez reżysera z myślą nie tylko o dystrybucji w kinach, ale też w telewizjach zagranicznych oraz w powiązaniu z akcją społeczno-edukacyjną skierowaną do młodzieży wszystkich poziomów szkół.
Reżyser przeprowadza widza przez genezę Powstania Warszawskiego, wyjaśnia tło historyczne, a następnie zapoznaje nas z bohaterami filmu. Film zawiera nie tylko wypowiedzi bohaterów, ale wzbogacony też został o unikatowe, nigdy nie prezentowane, archiwalia powstańcze. Specjalnie na potrzeby filmu wykonano również szereg animowanych elementów: map i ilustracji poglądowych przybliżających fakty historyczne z przebiegu Powstania Warszawskiego. Lata pracy i zebrany materiał pozwoliły reżyserowi na odsłonięcie kolejnych niezwykłych historii swoich rozmówców.
Film zawiera wypowiedzi ośmiorga Powstańców, którzy wspominają tamten niezwykły czas nie tylko z perspektywy jego historycznego znaczenia, ale tez z uwagi na rodzące się wtedy uczucia, które pomimo wojennego zagrożenia aż 256 razy – podczas Powstania – zakończyły się na ślubnym kobiercu. Nazwa „ślubny kobierzec” jest jednak tak samo umowna, jak odświętne stroje nowożeńców. To właśnie w tytułową żółtą bluzkę ze spadochronu odziana była jedna z ówczesnych panien młodych. Osobliwe były też prezenty wręczane na tę okoliczność (kąpiel w wannie), a także same obrączki, które pleciono z drutu lub maszynowych śrubek.
Mimo wszystkich przeciwności, jakie mieli przed sobą ówcześni młodzi ludzie, ich uczucia były na tyle silne, a determinacja by związać się węzłem małżeńskim tak wielka, że nawet po wielu latach małżonkowie wspominają chwile z rozrzewnieniem.
Wśród osób, które zgodziły się podzielić w filmie swoimi wspomnieniami z tego okresu jest, m.in. Jan Nowak Jeziorański, który opowiada o swoim ślubie zawartym w czasie Powstania z łączniczką AK Jadwigą Wolską „Gretą”.
Zdjęcia kręcone były od 2004 roku m.in. w Warszawie i Opolu. Część materiału nakręcona została jednak w USA, gdzie mieszkają dziś bohaterowie tego dokumentu.
W filmie wykorzystano materiały archiwalne pozyskane m.in. z archiwów Telewizji Polskiej Polskiego Radia oraz ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego. Archiwalne fragmenty to m.in. filmowe zapisy walk powstańczych.
|
