Slavoj Žižek uważany jest za najciekawszego myśliciela naszych czasów. Znany filozof i psychoanalityk, autor ponad 50 książek o ogromnej rozpiętości tematycznej od opery po religię i wojnę w Iraku okazuje się wytrawnym znawcą kina. Czego może szukać w kinie wielki myśliciel? „Kino to najbardziej perwersyjna ze sztuk. Nie daje nam tego, czego pożądamy – mówi nam jak mamy pożądać.” W podzielonym na trzy części filmie-wykładzie filozof prowadzi rozmyślania nad charakterem medium filmowego i ludzką naturą. Na warsztat bierze sceny i motywy z takich klasyków jak „Kacza zupa”, „Dyktator”, „Ptaki”, „Psychoza” czy „Rozmowa” (łącznie ponad 40 tytułów) przewracając ich sens do góry nogami. Dowiemy się, więc na przykład, o co naprawdę chodziło w filmach Hitchcocka i dlaczego ptaki zaatakowały ludzi. Narrator od razu daje się poznać jako autor pełnych polotu analiz.
"W „Z-boczonej historii” Slavoj Žižek bawi widza, swą łamaną angielszczyzną komentując znane filmy pod kątem ich interpretacji freudowskich, jungowskich, doszukiwania się w nich aluzji do kwestii popędu, pożądania, erotyki etc. niezależnie od tego, czy takie aluzje były zamierzone przez ich twórców, czy powstały jednie w umyśle interpretatora. Žižek bierze na warsztat filmy reżyserów, którzy podatni są na różnorakie analizy swych dzieł – Hitchcocka, Lyncha, Hanekego, Kubricka, braci Marx, Bergmana, Finchera, von Triera, ale także wiele głośnych filmów SF i horrorów, jak „Obcy”, „Matrix”, „Solaris” czy „Egzorcysta”. Film ogląda się z przyjemnością (zwłaszcza, że przypominamy sobie znane i lubiane tytuły, spoglądając nie z innego niż dotychczas punktu widzenia). Polecam więc „Historię kina” nie tylko osobom, którym wszystko się kojarzy, lecz po prostu kinomanom, uwielbiającym szukać różnorodnych interpretacji obejrzanych dzieł." Esensja
|
