W 1987 roku w jednym z wiedeńskich antykwariatów odnaleziono kilkaset kolorowych slajdów z czasów drugiej wojny światowej - jedne z pierwszych kolorowych pozytywów wykonanych na świecie. Zdjęcia przebadała grupa historyków Holocaustu: okazało się, iż zostały wykonane przez Waltera Genewiena - głównego księgowego łódzkiego getta i przedstawiają obrazy tamtego miejsca. Obraz, zarejestrowany na slajdach, stał się podstawą filmu o Holocauście przedstawionym z punktu widzenia niemieckiego urzędnika. Każde słowo w filmie pochodzi z autentycznych przekazów: z korespondencji Geneweina do przełożonych, z listów do firmy produkującej slajdy, z zapisu zeznań składanych przez księgowego z 1947 roku. Jedynymi współczesnymi głosami są fragmenty rozmowy z Arnoldem Mostowiczem, żydowskim lekarzem, świadkiem przedstawionych wydarzeń. Praca nad filmem trwała ponad pięć lat. Członkowie ekipy szukali po całej Łodzi miejsc ze slajdów Geneweina, aby móc pokazać ich stan dzisiejszy. Dużo czasu zajęły również poszukiwania w archiwach polskich i niemieckich. Dzięki temu każde kolorowe zdjęcie sprzed lat jest zestawione z czarno-białym zdjęciem tego samego miejsca we współczesnej Łodzi.
Według mnie w filmie tym brak pomysłu. Reżyser poszedł najłatwiejszą drogą i spalił temat. Zrobił z doskonałego materiału film schematyczny, propagandowy typu PRL. Danuta Włodarska 17-04-2004, 16:01
|
