Drogi Widzu, podczas świadczenia usług przetwarzamy dostarczane przez Ciebie dane zgodnie z naszą Polityką RODO. Kliknij aby dowiedzieć się jakie dane przetwarzamy, jak je chronimy oraz o przysługujących Ci z tego tytułu prawach. Informujemy również, że nasza strona korzysta z plików cookies zgodnie z Polityką cookies. Podczas korzystania ze strony pliki cookies zapisywane są zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. W każdej chwili możesz wycofać zgodę na przetwarzanie danych oraz wyłączyć obsługę plików cookies, informacje jak to zrobić przeczytasz tutaj i tutaj. X
Kino Charlie
STRONA GŁÓWNA / REPERTUAR / ZAPOWIEDZI / WYDARZENIA / FESTIWALE / KINO / CENY BILETÓW / KONTAKT
FOTORELACJE / ZŁOTY GLAN / DLA SZKÓŁ / CHARLIE OUTSIDE / OPEN CINEMA / SKLEP / POLITYKA RODO

Biografia
Woody Allen
więcej
Pedro Almodóvar
więcej
Robert Altman
więcej
Michelangelo Antonioni
więcej
Julian Antoniszczak
więcej
Andrzej Barański
więcej
Stanisław Bareja
więcej
Matthew Barney
więcej
Marco Bellocchio
więcej
Ingmar Bergman
więcej
Bernardo Bertolucci
więcej
Joel i Ethan Coen
więcej
Sofia Coppola
więcej
Franco de Pena
więcej
Doris Dörrie
więcej
Federico Fellini
więcej
Tony Gatlif
więcej
Aleksiej German
więcej
Sławomir Grünberg
więcej
Dušan Hanák
więcej
Jim Jarmusch
więcej
Wojciech Jerzy Has
więcej
Aki Kaurismaki
więcej
Bartosz Kędzkierski
więcej
Krzysztof Kieślowski
więcej
Takeshi Kitano
więcej
Jan Jakub Kolski
więcej
Stanley Kubrick
więcej
Akira Kurosawa
więcej
Emir Kusturica
więcej
Mike Leigh
więcej
Claude Lelouch
więcej
Witold Leszczyński
więcej
Lech Majewski
więcej
John Malkovich
więcej
Jiri Menzel
więcej
Andrzej Munk
więcej
Kira Gieorgijewna Muratowa
więcej
Jaromir Nohavica
więcej
Manoel de Oliveira
więcej
Chan-wook Park
więcej
Alan Parker
więcej
Pier Paolo Pasolini
więcej
Paweł Pawlikowski
więcej
Roman Polański
więcej
Volker Schlöndorff
więcej
Ulrich Seidl
więcej
Jim Sheridan
więcej
Andriej Siergiejewicz Michałkow-Konczałowski
więcej
Aleksander Sokurow
więcej
István Szabó
więcej
Lars von Trier
więcej
Francois Truffaut
więcej
Gus Van Sant
więcej
Alex van Warmerdam
więcej
Luchino Visconti
więcej
Wim Wenders
więcej
Wojciech Wiszniewski
więcej
Przemysław Wojcieszek
więcej
Petr Zelenka
więcej
Jan Švankmajer
więcej
Andrzej Żuławski
więcej


Michelangelo Antonioni

BIOGRAFIA

Michelangelo Antonioni - wielki reżyser i wspaniała, wszechstronna osobowość twórcza - swe największe triumfy święcił w latach 60. zyskując sobie opinię filmowca-moralisty podejmującego ważne i trudne tematy współczesności. Droga do uznania i międzynarodowej sławy nie była jednak ani łatwa ani krótka. Trudno w to dziś uwierzyć, ale jeden z najciekawszych filmów w dorobku Antonioniego - głośna Przygoda została bardzo źle przyjęta na festiwalu w Cannes gdzie oburzona publiczność głośno wyrażała swą dezaprobatę - tupiąc i gwiżdżąc. A przecież właśnie w tym filmie pojawiły się wszystkie istotne wątki twórczości Antonioniego, uznanej za dogłębny i wyjątkowo trafny portret zbiorowy społeczeństw zachodniej Europy lat 60. i 70. - alienacja jednostki, brak umiejętności nawiązywania trwałych i silnych więzi uczuciowych, dehumanizacja i deprecjacja zasad rządzących życiem zbiorowości.

Bohaterowie Antonioniego to ludzie zagubieni i samotni, podejmujący rozpaczliwe próby nawiązania głębokich i szczerych związków - próby nieodmiennie kończące się gorzkim rozczarowaniem i jeszcze głębszą frustracją. Niezwykle ważnym elementem tych niełatwych rozważań jest fakt, że soczewką skupiającą te problemy jest w filmach Antonioniego kobieta - istota wrażliwa, zmysłowa i emocjonalna, szczególnie wyraźnie postrzegająca fałsz i uczuciową obłudę. W wykreowaniu tego kobiecego portretu wielką rolę odegrała wspaniała aktorka, ściśle związana z początkiem drogi twórczej Antonioniego - Monica Vitti, idealne medium jego twórczych penetracji. Z niezwykle udanego okresu tej współpracy pochodzą cztery wielkie dzieła zaliczane dziś do klasycznych pozycji kinematografii - Przygoda (L'avventura; 1956), Noc (La notte; 1961), Zaćmienie (L'eclisse; 1962) i Czerwona pustynia (Il deserto rosso; 1964). Po tym ostatnim nastąpiło długie rozstanie, które zdecydowanie negatywnie odbiło się na dalszej karierze Moniki Vitti.

Michelangelo Antonioni urodził się 29.09.1912 r. w Ferrarze. Początkowo zamierzał kształcić się w kierunku ekonomicznym, ale już w czasie studiów jego pasja twórcza wzięła górę nad upodobaniem do zgłębiania tajników nauk ekonomicznych. Zajmował się nie tylko pisaniem o filmie ale również zadebiutował jako dokumentalista realizując film o szpitalnym życiu pacjentów z upośledzeniem umysłowym. Mimo że swym pozauczelnianym obowiązkom poświęcał sporo uwagi w 1935 r. otrzymał dyplom wydziału ekonomii i podjął pracę jako urzędnik bankowy. Po czterech latach porzucił jednak bank by poświęcić się bez reszty kinu. Ukończył kurs reżyserski w rzymskim Centro Sperimentrale di Cinematografia. Równolegle współpracował z redakcją magazynu Cinema a także próbował sił jako autor scenariuszy. Na początku lat 40. wyjechał do Paryża gdzie pracował jako asystent samego Marcela Carné realizującego wówczas Wieczornych gości. Po powrocie do Włoch w latach 1943-47 Antonioni pracował zarówno nad scenariuszami jak i nad filmem dokumentalnym Ludzie znad Padu (Gente del Pad). Pierwszym pełnometrażowym filmem fabularnym Antonionego była - niezauważona ani przez krytykę ani przez publiczność - zrealizowania w 1950 r. Cronaca di un amore (Kronika pewnej miłości). Kolejne trzy filmy również przeszły przez ekrany bez większego echa. Większe zainteresowanie wzbudziły Przyjaciółki (Le amiche; 1955) i Krzyk (Il grido; 1957). Jednak przełomowym w karierze Antonioniego obrazem okazała się Przygoda. Mimo kontrowersji jakie wywołał ten obraz nagroda canneńskiej krytyki zwróciła uwagę na 48-letniego już wówczas twórcę. Od tego momentu każdy nowy film Antonioniego przyjmowano z ogromnym zainteresowaniem i rosnącym przekonaniem o prekursorskiej i nowatorskiej roli jego filmów w wytyczaniu nowych dróg rozwoju współczesnej kinematografii.

Antonioni, mimo że był wielbicielem włoskiej kultury, którą był na wskroś przesiąknięty nigdy nie przywiązywał wielkiej wagi do miejsca swego zamieszkania. Stąd z równą łatwością realizował filmy w ojczyźnie jak i poza jej granicami - w Anglii (tu zrealizował głośne i nagradzane Powiekszenie /Blow-up 1966/), Chinach i Stanach Zjednoczonych. W 1975 r. w koprodukcji włosko-francusko-hiszpańskiej powstał jeden z najciekawszych filmów mistrza Zawód: reporter (Professione: reporter) - obraz zrealizowany w plenerach Afryki i wielkich miast zachodnioeuropejskch. Ta łatwość tworzenia wszędzie i w każdych warunkach nie była efektem programowego kosmopolityzmu reżysera, ale wynikała z uniwersalności jego podejścia do bohaterów - dobierania im takiego tła, które najlepiej podkreślało jednostkowe problemy i dylematy postaci zaludniających jego filmowe obrazy. To nie miejsce zamieszkania określa człowieka, ale jego wyjątkowy i niepowtarzalny pejzaż wewnętrzny - zdaje się mówić reżyser. O niezwykłej, twórczej witalności Antonioniego świadczy fakt, że w polu jego zainteresowań znalazły się tematy szersze, problematyka dotykająca sfery życia społecznego - jak choćby młodzieżowa rewolta lat 60. w Zabriskie Point z 1968 r. czy problemy codziennego życia w Chinach w głośnym reportażu Chung Kuo Cina. Spróbował także sił w zupełnie nowym dla siebie gatunku filmowym jakim jest melodramat realizując Il mistero Oberwald (Tajemnica Oberwaldu; 1980) na podstawie dramatu Cocteau "Orzeł o dwóch głowach". Powrotem do dawnego stylu stał się zaprezentowany na festiwalu w Cannes obraz Identificazione di una donna (Identyfikacja kobiety; 1982) - rzecz o procesie tworzenia i poszukiwaniu przez reżysera idealnej odtwórczyni roli głównej, a więc w pewnej mierze dzieło autotematyczne.

W 1995 roku festiwal filmowy w Wenecji zdominowany został głośnym wydarzeniem, jakim był pokaz filmu Antonioniego Po tamtej stronie chmur (Par-dela les nuages). Po milczeniu trwającym ponad dziesięć lat reżyser zaprezentował swój nowy film. Realizację reżyser rozpoczął w 1983, ale choroba zmusiła go do przerwania pracy. Kłopoty finansowe i zdrowotne okazały się jednak barierą do przezwyciężenia. Wiele w tym zasługi Wima Wendersa, którego uporczywe kołatanie do producentów a potem współpraca reżyserska umożliwiły ukończenie filmu.

Filmografia Antonioniego nie jest ilościowo imponująca. W każdym przypadku jednak - nawet jeśli zrealizowany przez niego film okazywał się słabszy czy mniej nośny - wielki filozoficzny i moralny wymiar jego rozważań nadawał im rangę dzieł godnych najwyższej uwagi. I to nie tylko ze względu na wagę poruszanych tematów ale także z uwagi na nowatorskie podejście do filmowego warsztatu, umiejętność wprzęgnięcia techniki w poszukiwanie czysto artystyczne. Być może właśnie nowatorstwo formalne filmów Antonioniego paradoksalnie przyczyniło się do wydłużenia drogi reżysera ku filmowym szczytom. Dziś jednak nie sposób przecenić zarówno jego wkładu w rozwój języka filmowego jak i niesłabnącej siły oddziaływania jego filmów na kolejne pokolenia kinomanów.

Michelangelo Antonioni zmarł w swoim domu w wieku 94 lat 30 lipca 2007 r..


scenariusz:
  • 2004: Spojrzenie Michelangelo (Sguardo di Michelangelo, Lo)
  • 2004: Eros
  • 2001: Filo pericoloso delle cose, Il
  • 1995: Po tamtej stronie chmur (Al di là delle nuvole)
  • 1982: Identyfikacja kobiety (Identificazione di una donna)
  • 1981: Tajemnica Oberwaldu (Mistero di Oberwald, Il)
  • 1975: Zawód: Reporter (Professione: Reporter)
  • 1972: Chung Kuo - Cina
  • 1970: Zabriskie Point
  • 1966: Powiększenie (Blowup)
  • 1965: Tre volti, I
  • 1964: Czerwona pustynia (Deserto rosso, Il)
  • 1962: Zaćmienie (Eclisse, L')
  • 1961: Noc (Notte, La)
  • 1960: Przygoda (Avventura, L')
  • 1957: Krzyk (Grido, Il)
  • 1955: Przyjaciółki (Amiche, Le)
  • 1953: Miłość w mieście (Amore in citta, L')
  • 1953: Dama bez kamelii (Signora senza camelie, La)
  • 1953: Zwyciężeni (Vinti, I)
  • 1952: Biały szejk (Sceicco bianco, Lo)
  • 1950: Funivia del faloria, La
  • 1950: Willa straszydeł (Villa dei mostri, La)
  • 1950: Kronika pewnej miłości (Cronaca di un amore)
  • 1949: Siedem nitek, jedno ubranie (Sette canne, un vestito)
  • 1949: Przesąd (Superstizione)
  • 1949: Miłosne kłamstwa (Amorosa menzogna, L')
  • 1947: Tragiczny pościg (Caccia tragica)
  • 1943: Ludzie Padu (Gente del Po)
  • 1942: Pilota ritorna, Un
  • 1942: Due Foscari, I
reżyser:
  • 2004: Spojrzenie Michelangelo (Sguardo di Michelangelo, Lo)
  • 2004: Eros
  • 2001: Filo pericoloso delle cose, Il
  • 1995: Po tamtej stronie chmur (Al di là delle nuvole)
  • 1993: Noto, Mandorli, Vulcano, Stromboli, Carnevale
  • 1989: 12 registi per 12 città
  • 1989: Roma '90
  • 1989: Kumbha Mela
  • 1982: Identyfikacja kobiety (Identificazione di una donna)
  • 1981: Tajemnica Oberwaldu (Mistero di Oberwald, Il)
  • 1975: Zawód: Reporter (Professione: Reporter)
  • 1972: Chung Kuo - Cina
  • 1970: Zabriskie Point
  • 1966: Powiększenie (Blowup)
  • 1965: Tre volti, I
  • 1964: Czerwona pustynia (Deserto rosso, Il)
  • 1962: Zaćmienie (Eclisse, L')
  • 1961: Noc (Notte, La)
  • 1960: Przygoda (Avventura, L')
  • 1959: Pod znakiem Rzymu (Nel segno di Roma)
  • 1957: Krzyk (Grido, Il)
  • 1955: Przyjaciółki (Amiche, Le)
  • 1953: Dama bez kamelii (Signora senza camelie, La)
  • 1953: Miłość w mieście (Amore in citta, L')
  • 1953: Zwyciężeni (Vinti, I)
  • 1950: Kronika pewnej miłości (Cronaca di un amore)
  • 1950: Uomini in piú
  • 1950: Funivia del faloria, La
  • 1950: Willa straszydeł (Villa dei mostri, La)
  • 1949: Ragazze in bianco
  • 1949: Miłosne kłamstwa (Amorosa menzogna, L')
  • 1949: Przesąd (Superstizione)
  • 1949: Bomarzo
  • 1949: Siedem nitek, jedno ubranie (Sette canne, un vestito)
  • 1948: Oltre l'oblio
  • 1948: Nettezza urbana
  • 1948: Roma-Montevideo
  • 1943: Ludzie Padu (Gente del Po)
aktorzy:
  • 2004: Spojrzenie Michelangelo (Sguardo di Michelangelo, Lo) jako on sam
  • 2004: Épreuves d'artistes jako on sam (zdjęcia archiwalne)
  • 2002: Fame, Fashion and Photography: The Real Blow Up jako on sam (zdjęcia archiwalne)
  • 1996: Fare un film per me è vivere jako on sam
  • 1996: Robienie filmów to dla mnie życie (Fare un film per me è vivere)
  • 1993: Hollywood U.K. jako on sam (gościnnie)
  • 1982: Pokój 666 (Chambre 666) jako On sam
  • 1972: Chung Kuo - Cina
  • 1966: Michelangelo Antonioni storia di un autore jako on sam
producent:
  • 1998: Liv
montaż:
  • 1995: Po tamtej stronie chmur (Al di là delle nuvole)
  • 1993: Noto, Mandorli, Vulcano, Stromboli, Carnevale
  • 1982: Identyfikacja kobiety (Identificazione di una donna)
  • 1981: Tajemnica Oberwaldu (Mistero di Oberwald, Il)
  • 1975: Zawód: Reporter (Professione: Reporter)
  • 1970: Zabriskie Point
  • 1950: Kronika pewnej miłości (Cronaca di un amore)
Rezerwacja biletów
Kupujesz bilet online? Możesz okazać go na telefonie, przed wejściem na salę

Szkoła w kinie
Nowe Horyzonty Edukacji Filmowej

e-Kino Charlie
Zaproœ Kino Charlie do domu

25 lat Kina Charlie
Tani poniedziałek
Œroda i Niedziela Seniora
Happy Hour
Charlie Kocha Kobiety
Klub Charliego
Filmowy box świąteczny
Sens życia

Cinergia

Ania Movie Charlie

Open Cinema
www.OpenCinema.pl
Zapraszamy do współpracy przy
organizacji kina letniego
Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej UŁ

Łódź Kreuje

Subwencja
pfr


Przedsiębiorca uzyskał subwencję finansową w ramach programu rządowego "Tarcza Finansowa 2.0 oraz 6.0 Polskiego Funduszu Rozwoju dla Mikro, Małych i Średnich Firm", udzieloną przez PFR S.A.

pisf

Copyright 2024 © Kino Charlie - Wszelkie prawa zastrzeżone / Polityka RODO / Polityka Cookies