PREMIERA FILMU "KLATKA" SYLWESTRA LATKOWSKIEGO
w ramach 12 Forum Kina Europejskiego 22 listopada 2003 r., godz. 19.00, kino Charlie

---

Wstęp   Plakat   Filmy   Przegląd Kina Słowackiego   Przegląd Kina Niezależnego

Ogólnopolska premiera "Klatki"   Filmy Świra

---

Klatka - film dokumentalny. Praca nad filmem trwała od 24.10.2002 roku, zakończono ją 22 października 2003. Premiera filmu 22 listopada 2003.

Scenariusz i reżyseria: Sylwester Latkowski; zdjęcia: Tomasz Michałowski, Karina Kleszczewska; montaż: Krzysztof Szpetmański; dźwięk: Igor Grątkowski; redakcja Jerzy Kapuściński, Grażyna Bryżuk; postprodukcja PAY studio TV; grafika: Studio Rogala: sprzęt do realizacji Mega TV; technika realizacji Sony IMX 16:9; producent wykonawczy Opusnet; Produkcja: Agencja Filmowa TVP dla Programu 2, Opusnet, T1-teraz, Sylwester Latkowski

CHULIGAN NORMALNY CZŁOWIEK

Chuligan normalny człowiek. Tak klaruje bohater zbiorowy filmu, którym są ludzie gloryfikujący brutalną walkę. Ponoć są tacy jak my, tylko noszą bluzy z kapturami, a na nich napis HOOLlGANS. Interesują się sportem: rugby, walkami w klatce, które oglądają także dzieci, oraz tzw. ustawkami - dwie grupy hooligansów umawiają się na polance, żeby się tłuc. Są trupy.

"Klatka" ma podobna konstrukcje, co debiut Latkowskiego "To my, rugbiści": zdjęcia z akcji, zdjęcia z otoczenia, w jakim nasz bohater zbiorowy pędzi swój żywot i narracja typu zwierzenia. W filmie jest wiele scen dla subtelnego oka nieprzyjemnych, np. wstęp do zbiorowej onanki. Ale "Klatke" trzeba zobaczyć, bo na naszych oczach przybiera na sile prawdziwy kult przemocy, wyznawany przez ludzi, którzy chcą "dymać, dymać, dymać do rana, potem piwero, wódera i zajebać frajera".


PRZEMOC W SFERZE POPKULKTURY

- Obcował Pan z bohaterami filmu Hooligansami przez blisko rok. Czy. według Pana to normalni ludzie jak sami o sobie mówią?
- Zetknąłem się z nimi już podczas kręcenia "Rugbistów". Musze tu zaznaczyć, że chuligani i kibice to dwie różne grupy. I ze nie jest to film o Legii, jak już od tej drużyny usłyszałem, chociaż nie widzieli filmu. Ja nie jestem żadnym kibicem, w ogóle nie interesuje się sportem, nawet nie wiem, ilu zawodników biega po murawie. Sport jest dla mnie rzeczą abstrakcyjną. Wszystko mi jedno, czy to Legia, czy Arka, Cracovia, czy GKS. Poznałem kibiców, dowiedziałem się o tym, ze to nie do pomyślenia. Nie zrobiłem filmu o zwykłych kibicach, tylko o ekstremach. I nie mogę go pokazać, jak zamierzałem, w "trasie" pzrzeszają się w triady. Ale nie zrobiłem filmu o nich, tylko o kulcie siły, o kulcie przemocy, która nie wygląda już tak, jak za czasów mojej młodości. Teraz jest agresywniej i dużo poważniej. I jest to przemoc zorganizowana, która zaczyna wchodzić w sferę popkultury - muzyka, ubrania. Hooligansi maja swoje marki odzieżowe, te ubrania można kupić w normalnych sklepach sportowych. Kiedyś byłoby o Polsce, bo stawiany jest warunek specjalnej ochrony.
- Czy Pan kogoś z tych ludzi zaakceptował, nie powiem, że polubił?
- Gdybym kogoś polubił, to czy widziałaby Pani ich twarze w filmie? Film był oryginalnie dłuższy, miał osiemdziesiąt kilka minut, można było rozpoznać ich twarze, jak w klasycznym dokumencie, był jeszcze jeden watek - ale został wyrzucony. Bohaterów indywidualnych zastąpiłem bohaterem zbiorowym. Zaręczam, że praca nad tym filmem nie należała do przyjemnych. To nie są przyjemni chłopcy. W filmie nie wypowiada się druga strona, prawdziwi kibice, którzy chuliganów nazywają bydłem. Ja chuliganów rozumiem, ale ich nie pochwalam, nie pochwalam ekstremy, bo to jest zło. Gloryfikuje się przemoc i padają trupy. Trup z filmu jest jedynym "oficjalnym" trupem.
- Ile miał lat?
- Dwadzieścia kilka. Zginął we Wrocławiu.


Otwórzcie oczy!

- Pół roku trwało załatwianie pozwolenia od policji na sfilmowanie tego co się dzieje poza boiskiem podczas meczu na stadionie Legii. Tego nie było nawet w stanie wojennym: pół miasta sparaliżowane przez kilka godzin, aby 60 kibiców spoza Warszawy mogło obejrzeć sobie mecz. Ktoś, kto ogląda mecze w telewizji, nie zdaje sobie sprawy z tego, co się dzieje na trybunach, bowiem kamerzyści mają zakaz pokazywania czegokolwiek poza boiskiem. Jeśli zadyma z trybun przeniesie się na płytę, to co innego: dopiero wtedy sprawa przedostanie się do mediów. Tymczasem starcia policjantów z kibicami to niemal codzienność, którą pokazuję z trzech kamer - swojej, policyjnej i tej trzeciej, kibiców.

Gdyby nie uczniowie z Torunia, którzy sfilmowali siebie znęcających się nad nauczycielem, nie wiem, czy ktokolwiek uwierzyłby w to, co pokazuję w tym filmie. Tamto wydarzenie było szokiem, podobnie jak szokiem był fakt filmowania własnych wybryków. Mam nadzieję, że ten film uświadomi wszystkim wzrastający poziom agresji wokół nas. Ludzie, którzy wypowiadają się w "Klatce", nie są pionkami, ale przywódcami kibiców i walk w klatce. Jeden z nich kiedyś boksował na nielegalnych turniejach, miał też epizod więzienny, skończył studia resocjalizacyjne a teraz trenuje tych chłopaków. Zresztą, gdyby sprawdzić, kto uprawia w Polsce sporty walki, wyjdzie na jaw, że zawodnicza czołówka to ludzie, którzy biorą udział w ustawkach. To nie są pojedynki bez ofiar, kibic Arki Gdynia, który zginął podczas zadymy kibiców we Wrocławiu w marcu tego roku, też bił się w ustawkach. Pokazuję fragment kasety z taką bójką, jego twarz zaznaczyłem kółkiem.

"Klatka" nie powstała dlatego, że Latkowski goni za tanią sensacją. Gdybym chciał gonić za sensacją, epatować przemocą, ten film trwałby co najmniej półtorej godziny. Mam takie materiały, że montażysta odmawiał ich montażu. Są granice wytrzymałości człowieka... Mam jednak nadzieję, że ktoś ten film obejrzy i zastanowi się nad tą ustawkową młodzieżą. A to nie są bynajmniej chłopcy z rodzin patologicznych, przynajmniej nie wszyscy. Dlaczego to robią? Dlaczego tak ważne dla nich jest hasło "Nigdy nie zostaniesz sam", którym klubowi grafficiarze zamalowali całą ścianę jednego z budynków w Gdyni?

Ten film różni się od moich poprzednich. Zrozumiałem, że z człowiekiem, którego wskazuję jako bohatera filmu, widz chce się utożsamić, być może uczynić z niego swego idola. A ten film nie powinien lansować idoli. Dlatego bohaterem jest zbiorowość. Jej osąd pozostawiam widzowi: ci ludzie mówią sami za siebie, nie ma na ekranie głosów policjantów, psychologów, socjologów. Ten film ostrzega: na naszych oczach, na stadionach i wokół nich - to nie dotyczy tylko piłki nożnej, ale i innych dyscyplin sportowych - rodzi się zjawisko, stające się częścią pop-kultury, atrakcyjne i kuszące. I piekielnie niebezpieczne. Pora otworzyć oczy!


PREMIERA FILMU

Premiera filmu "Klatka" odbędzie się 22 listopada 2003 roku na 12 Forum Kina Europejskiego w Łodzi w kinie Charlie.

HARDCOROWA TWARZ POLSKIEGO HIP HOPU

Ważnym elementem przekazu "Klatki" jest muzyka. Słowa wykorzystanych utworów to dodatkowy komentarz.
- "Blokersi" wylansowali kilku twórców. W przypadku "Klatki" chciałbym żeby było podobnie. Dlatego na ścieżce dźwiękowej znaleźli się mało znani twórcy hip hopu z całej Polski - powiedział dla Stopklatka Sylwester Latkowski.

Wiodący utwór wykonuje poznański zespół PC PARK. Utwór ukaże się na soundtracku, który wyda T1-teraz/Opusnet. Dystrybucja Pomaton EMI. Na soundtracku ukażą się utwory debiutantów z całej Polski. Soundtrack do KLATKI pokazuje hardcorową twarz polskiego hip hopu. Planowana premiera soundtracku KLATKA - 22 listopada 2003 roku. Reżyserem teledysku "Klatka" PC PARK jest Sylwester Latkowski, zdjęcia wykonał Tomasz Michałowski, a montażem zajął się Jarosław Barzan.

TRACK LISTA SOUNDTRACKA "Klatka"

1. Chuligan- skit.
2. PC PARK- "Klatka". Muzyka: Dj Decks, słowa: Mienta, Senne Oko.
3. Pierwsze pie......nięcie- skit.
4. CZK- "Nie mów mi". Muzyka: Stelmi, słowa: Gorb, Wezu, Zabor.
5. Kult siły- skit.
6. GŁOS ULIC- "Na ulicach miasta". Muzyka: Gruby, słowa: Gruby, Tazer.
7. NEC 1- "Takiego szczęścia nie ma nikt". Muzyka: Cienx, słowa: Nec 1, skrecz: Dj Szczypta.
8. CIECH/POLEJ- "Moja prawda ponad". Muzyka: Polej, słowa: Ciech.
9. LSP- "Ile jeszcze". Muzyka: Matt, słowa: Matt, Prec, Dorota.
10. Lęk- skit.
11. BABILLON- "Spisani na straty". Muzyka: Tomek, słowa: Gary, Junior.
12 Co jest lepsze?- skit.
13 PROJEKTANCI- "Ściany". Muzyka: Rolo, słowa: Rymek, Głowa, skrecz: Dj Twister
14. Nie jest miętowo- skit.
15. EIS- "Polski sen". Muzyka: Korzeń, słowa: Eis.
16. Nie będziemy o tym gadać- skit.
17. BABILLON- "Bez kompromisu". Muzyka: Junior, słowa: Gary, Junior.
18. VERTE- "Mam zasady". Muzyka: Magiera, słowa: Verte.
19. GŁOS ULIC- "To nie...". Muzyka: Gruby, słowa: Gruby, Tazer.
20.POLUX- "Najmłodsze pokolenie". Muzyka: Seba, słowa: Polux, skrecz: Seba.
21. Przyjdą młodsi- skit.

TWÓRCY FILMU

Do pracy nad filmem zaproszono najlepszych polskich filmowców, zaliczanych do czołówki młodego kina artystycznego.

Scenariusz i reżyseria Sylwester Latkowski (To my, rugbiści", "Blokersi", "Pub 700", "Gwiazdor" "Nakręceni")

Zdjęcia Tomasz Michałowski ("Fotoamator", "Złote Runo", "Noc Świętego Mikołaja") Karina Kleszczewska, Sylwester Latkowski, Roman Górka

Montaż Krzysztof Szpetmański ("Dług, "Cześć Tereska")

Dźwięk Igor Grątkowski, Sylwester Latkowski

Muzyka Shimmy, PC Park, Głos Ulic

Kierownictwo produkcji OPUSNET, MAT-FILM, Sylwester Latkowski, Renata Kozak-JOdziewicz

Producent wykonawczy OPUSNET

Producent Renata Kozak-Jodziewicz Sylwester Latkowski Arkadiusz Deliś

Redakcja Jerzy Kapuściński, Grażyna Bryżuk

Postprodukcja PAY studio TV

Grafika Studio Rogala

Sprzęt do realizacji Mega TV. Pay TV

Technika realizacji IMX 16:9

Producent OPUSNET, TVP S. A. T1-teraz Sylwester Latkowski

Dystrybucja OPUSNET/T1-TERAZ

Premiera filmu 22 LISTOPADA 2003

Czas trwania 54 min.