Strzelając do przyjaciół
Acao entre amigos (Brazylia, 1998)
dramat, dozwolony: od 18 lat, 76 minut
Reżyseria: Beto Brant

Dynamicznie opowiedziana historia czterech przyjaciół, którzy przed laty z bronią w ręku zwalczali dyktaturę, za co byli więzieni i torturowani. Film ceniony w Brazylii za wiarygodnie, dogłębne przedstawienie konfliktów, które wciąż wyzwalają emocje i dzielą naród.


Testament psa
O auto da compadecida
Brazylia, 2000, 95 min
Reżyseria: Guel Arraes

4 Brazylijskie Nagrody Filmowe 2001, w tym za najlepszą reżyserię i scenariusz
MFF Kartagena 2001
MFF Mar del Plata 2001

Testament psa to przezabawna komedia pełna magii i surrealizmu, która podbiła serca milionów widzów w Brazylii. Główny bohater to przebiegły biedak, który aby zdobyć kawałek chleba wodzi za nos bogatszych, choć głupszych mieszkańców swojej wioski. Konsekwencje jego intryg są katastrofalne dlatego staje przed obliczem (czarnego) Jezusa Chrystusa i Matki Boskiej, aby wytłumaczyć się ze swoich czynów. Nie chciał tego zrobić, ale stało się i od tego momentu jest już mordercą. Ku jego zdziwieniu wszyscy są mu wdzięczni za to, co się stało. Pojawiają się pierwsze zamówienia na kolejne morderstwa...


Rytmy Brazylii
Moro no Brasil
Niemcy, Finlandia, Brazylia, 2002, 105
Reżyseria: Mika Kaurismaki

Muzyczny film drogi fińskiego reżysera mieszkającego w Brazylii. Kaurismaki odkrywa przed widzami różnorodność stylów muzycznych tego kraju-kontynentu, wielkie bogactwo rytmów, które pozwoliło stworzyć znane na całym świecie sambę i bossa novę. Zabiera nas w podróż po Pernambuco, Bahia i Rio de Janeiro, w sumie 4 000 kilometrów i niezliczone gatunki muzyki: frevo, maracatu, coco, embolada, forró. Podróż prowadzi ku ekstatycznemu zakończeniu na karnawale w Rio.


Miasto Boga
Cidade de Deus
Reż. Fernando Meirelles
Brazylia, 2002, 135

Film jest ekranizacją autobiografii fotografa wychowanego w jednej z faveli Rio de Janeiro. Aby przekonująco opowiedzieć o życiu w dzielnicach nędzy, reżyser stworzył wspaniałe widowisko. Posługuje się dynamiczną, nieliniową narracją oraz zdjęciami i montażem zarezerwowanymi dotychczas dla ekranizacji gier komputerowych oraz filmów science-fiction z najwyższej półki.


Dworzec nadziei
Central do Brasil
Reż. Walter Salles
Brazylia/Francja, 112 min.

Złoty Niedźwiedź na MFF Berlin 1998
Złoty Glob 1998 dla najlepszego filmu zagranicznego
Nagroda BAFTA 1999 dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego
Złota Żaba dla Waltera Carvalho na Camerimage 1998

Niemłoda już, z początku cyniczna kobieta i dziewięciolatek, który stracił matkę pokonują kilometry ubogiej, nie zawsze im przyjaznej Brazylii. On ma jasno sprecyzowany cel: chce odnaleźć swego ojca. Ona, wyruszając w podróż, jeszcze nie wie, że u jej kresu odnajdzie zapomniany świat własnych uczuć. Film Sallesa ujmuje humanizmem, dalekim przy tym od sentymentalizmu. Urzeka epickim oddechem tła tej w gruncie rzeczy kameralnej historii - swoistym, niezafałszowanym pięknem, wydobytym z pozornie banalnych, brazylijskich krajobrazów, pięknem dostrzeżonym nawet w ludzkiej biedzie i cierpieniu.


W cieniu słońca
Abril despedaçado
Reż. Walter Salles
Brazylia/Francja/Szwajcaria, 91 min.
Nagroda Publiczności na MFF Wenecja 2001

Nominacja do Złotego Globu 2002 dla najlepszego filmu zagranicznego
Nominacja do nagrody BAFTA 2002 dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego

W cieniu słońca opowiada o niszczącej sile przemocy, która wypala ludzkie serca i dusze, a także o poszukiwaniu nadziei i pokoju, jakie podejmują młody mężczyzna i jego brat z chwilą, gdy znajdują w sobie odwagę i postanawiają przerwać cykl śmierci. Osadzony na pustkowiu brazylijskiej półpustyni, gdzie dwie rodziny żyją w okowach wieloletniego sporu o granice między posiadłościami, W cieniu słońca śledzi losy rodziny Breves, której syn Tonio ma przejąć dziedzictwo zemsty i bronić rodzinnego honoru.


Żółte mango (Amarelo manga)
reż.: Cláudio Assis
produkcja: Brazylia
rok: 2002
czas: 100 min

Nagroda C.I.C.A.E na MFF Berlin 2003
Najlepszy debiut oraz najlepsze zdjęcia na Festiwalu Nowego Kina Latynoamerykańskiego, Hawana 2003
Najlepszy film, Nagroda Krytyki oraz Nagroda Publiczności na Festiwalu Kina Brazylijskiego, Brasilia 2003
Grand Prix na Festiwalu Filmów Latynoamerykańskich, Tuluza 2004.

Opowieść o niezwykłej grupie mieszkańców miasta Recife w północnej Brazylii. Akcja filmu rozgrywa się wokół hotelu i baru, w którym spotykają się i romansują kelner, kucharz gej, rzeźnik i jego fanatycznie religijna żona. Fabuła filmu przeplata się z dokumentalnymi ujęciami pokazującymi biedną dzielnicę miasta, która sama staje się jednym z bohaterów filmu. Wszystko dookoła tętni życiem, emanuje miłością i cierpieniem, jak otwarta rana wielkiego organizmu.


Carandiru
Reż. Hector Barbenco

MFF w Cartaginie 2004 - Nagroda w kategorii Najlepszy Film.
MFF w Havanie 2003 – nagrody w kategoriach: Nagroda Publiczności, Nagroda Specjalna Jury dla Hectora Babenco, oraz nagroda OCIC, nagroda Radia Havana, nagroda Saul Yelin, nagroda Glauber Rocha dla Hectora Babenco.
MFF w Cannes 2003 - film prezentowany konkursie

CARANDIRU to wyjątkowy zakład karny na przedmieściach Sao Paulo. Na powierzchni ej dla 3000 osób przebywa ponad 8000. W tych ekstremalnych warunkach prawa każdego więźnia dyktuje umowny kodeks. Zamknięci za łamanie prawa bandyci sami wymierzają sobie sprawiedliwość, sami kontrolują swój każdy krok. Jedynym celem każdego jest przeżyć. Dlaczego w CARANDIRU więźniowie stanowią prawo?
Według prawa brazylijskiego CARANDIRU nie jest zakładem pozbawienia wolności dla skazanych. To miejsce czasowego zatrzymania, gdzie najgroźniejsi przestępcy czekają na rozprawę. Czasami wymiar sprawiedliwości zapomina o nich przez długie lata. Nie zostali uznani winnymi, więc mogą korzystać z przywilejów niedostępnych w żadnym innym więzieniu.
Historia powstała na podstawie wspomnień Drauzio Vrelli, lekarza, który pracował przez 14 lat w piekle - największym więzieniu na świecie, gdzie w 1992 roku miała miejsce masakra, w czasie której zginęło 111 więźniów.


Gabriela
Brazylia, 1983, 100
Reżyseria: Bruno Barreto

Znakomita adaptacja powieści Jorge Amado z gwiazdorską obsadą. Główne role zagrali Sonia Braga i Marcello Mastroianni. Kronika głębokich przemian obyczajowych zachodzących w regionie Bahia opowiedziana w bardzo osobisty sposób poprzez losy "mulatki o skórze koloru cynamonu i zapachu goździków". Muzykę do filmu skomponował mistrz samby brazylijskiej Antonio Carlos Jobim.


Samba cançao
Reż. Rafael Conde
Brasil, 2002
Zé Rocha is a director trying to shoot his first film. He dreams of making a professional movie, and starts shooting in 35mm. But as his budget begins to fade, he changes to Black-and-White, then gradually down to 16mm, Super-8 and, in the end, to his despair, to the video format. With the help of Edna Marla, producer who is searching for the Holy Grail of a genuinely 100% Brazilian celluloid; Dona Martírio, his mother, former left-wing activist; Guará Rodrigues, an underground Brazilian movie star; and Lila Lessa, who stars in a 6 p.m. soap opera, they develop strategies and outlandish plans to win the insane battle of filmmaking in Brazil.

Film po raz pierwszy na polskich ekranach.