Ośrodek Inicjatyw Artystycznych - Teatr 77
przy wsparciu finansowym Urzędu Miasta Łodzi
zaprasza
w dniu 5 grudnia (niedziela) o godzinie 21.30
na performance "mind on the line"
w wykonaniu:
Gary Hill, George Quasha, Charles Stein i Aaron Miller
we współpracy z Dorotą Czerner
Bilety do nabycia:
- w przedsprzedaży: cena 15 PLN w kasie OIA - Teatr 77 Zachodnia 54/56 w dni powszednie w
godzinach 13-15,
- w dniu 5 grudnia : cena 20 PLN w kasie OIA - Teatr 77 Zachodnia 54/56
Zachodnia 54/56, tel. 42/ 633 26 41,
teatr77@wp.pl,
teatr77@poczta.onet.pl
SYLWETKI ARTYSTÓW
Gary Hill jest artystą multimedialnym, którego pionierskie i niezwykle wpływowe prace w zakresie sztuki wideo oraz instalacji prezentowane były na przestrzeni minionych trzech dekad m. in. w Muzeum Guggenheima w Nowym Jorku, Muzeum Stedelijk w Amsterdamie, w Hirshhorn Muzeum w Waszyngtonie D.C., Muzeum Sztuki Współczesnej (MoMa) w Nowym Jorku, Centrum Georges Pompidou w Paryżu, w wiedeńskiej Kunsthalle, oraz wielu innych muzeach i galeriach świata. W tym roku artysta został uhonorowany prestiżowym MacArthur Fellowship.
Od ponad dwudziestu lat poeci/artyści: George Quasha i Charles Stein podejmują wraz z Hillem twórcze eksperymenty na polu performance'u. Ich wspólne działania obejmują również prace z zakresu instalacji, jednokanałowych zapisów wideo oraz wiele tekstów - komentarzy twórczości Hilla w formie książek i katalogów. Quasha i Stein, od lat kultywujący tzw. "poezję dźwięku" ("sound poetry") konsekwentnie wprowadzają do performance'u element "hiper-fonemicznego" języka, który pojawi się również w "mind on the line", tu jako interakcja Steina i poetki Doroty Czerner, transponującej konstrukcje Steina w dźwięki właściwe fonemicznej kanwie języka polskiego.
Rozmaite fragmenty "samo-odradzających się" ("self-generating") prac Quashy - w dziedzinie wideo, poezji, kamiennych rzeźb-kompozycji, rysunku i eksperymentów z instrumentem perkusyjnym zostaną również użyte w trakcie performance'u. Indywidualna wystawa Quashy "Axial Stones & Drawings" jest otwarta na przełomie listopada/grudnia 2004 w nowojorskiej (Chelsea) Galerii Baumgartnera, równocześnie z inauguracją instalacji art is w galerii White Box. Zarówno Quasha, jak i Stein są autorami wielu książek (poezji, eseistyki i krytyki sztuki).
Aaron Miller jest autorem konceptów oraz wykonań intermedialnych działań performatywnych i instalacji. Jego współpraca z Hillem obejmuje szereg najnowszych instalacji tego artysty. Jednokałowe prace Millera prezentowane były w kontekście wielu międzynarodowych wydarzeń.
OPIS DZIAŁAŃ
(komputery, video-projekcje, odtwarzacze DVD, sampler, kontrolery MIDI, podczerwień i światła stroboskopowe, kamery video, i inne źródła dźwięku / obrazu.)
Multi-medialne performance "mind on the line" z wykorzystaniem materiału video, w którym sekwencje uprzednio zarejestrowanych obrazów-animacji, stworzonych przez Gary Hilla, jak również elementy rozmaitych struktur wizualnych, dźwiękowych i językowych, autorstwa George'a Quashy, Aarona Millera i pozostałych performerów łączą się i podlegają elektronicznym procesom przetwarzania w trakcie performance'u. Są one oglądane w formie video-projekcji na trzech ekranach - tylnej ścianie sali, będącej tu tłem przestrzeni scenicznej. Tak powstały materiał stanowi bazę działań interaktywnych, podejmowanych in situ przez Hilla, Quashę, Steina i Czerner. W miarę postępu akcji performance'u pojawia się też nowa warstwa obrazów video, rejestrowanych i wyświetlanych na żywo, modyfikowanych elektronicznie, oraz nieustannie wzbogacanych o dodatkowe elementy wokalne, wizualne, dźwiękowe i tekstowe. Materiał działań bezpośrednich podlega nieustannej integracji z wcześniej przygotowanymi fragmentami video.
Główną materią performance'u jest powtarzające się "mieszanie / pomieszanie" przedmiotów naszej uwagi, które stawia pod znakiem zapytania poczucie rzeczywistości widza. I tak na przykład dostrzegamy pozorne podobieństwo pomiędzy ewidentnie bezpośrednią projekcją wydarzeń, rozgrywających się na naszych oczach, a "tymi samymi", lub pokrewnymi obrazami i tekstami, czerpanymi z zarejestrowanej wcześniej bazy video. Obserwacja tych "liminalnych przedmiotów" poddaje konieczności bliższego zbadania sposób, w jaki na co dzień przeżywamy czas. Nasuwające się pytania: czym jest przedmiot, który widzimy w chwili obecnej, a więc tu i teraz, czy stoi on w opozycji do przedmiotu-produktu umysłu i percepcji, nabierają szczególnego znaczenia. W efekcie nakładania się warstw obrazów, rejestrowanych w różnym "czasie", zagadkowa natura naszego doświadczania przedmiotowej rzeczywistości oraz nas samych, staje się ważnym tematem-elementem przestrzeni i czasu perfomance'u.
Kolejne działania kreują kontekst, stawiający rzeczywistość na skraju przepaści ("on the line"), a jednocześnie poddają w wątpliwość samą istotę tej krawędzi (linii). Gdzie znajduje się linia, oddzielająca nas od przedmiotu percepcji, oddzielająca nas wzajemnie od siebie - czym jest linia podziału wyznaczająca granice poszczególnych rzeczy? Odkrywamy, że umysł, który "domaga się" istnienia linii-krawędzi jest też umysłem niejako zmuszonym, by na tej krawędzi nieustannie balansować.
Drugim, obsesyjnie przewijającym się przez performance wątkiem są różnorodne dociekania (dekonstrukcje) związane z linearną naturą czasu. Specyficzna fenomenologia czasu zostaje wyeksponowana dzięki zabiegom elektronicznego zapośredniczenia - następuje swoista re-konstrukcja wydarzeń, powołana do życia przy współudziale publiczności, przeżywającej je w przestrzeni i czasie performance'u. Doświadczenia czasu są "zapośredniczone" (w sensie: przeniesione do środka) przez "bezpośrednie" (a więc odczuwane nie od środka) akty poznania: w kontekście performance'u są to tytułowe "mind on the line"- działania "na krawędzi", performerów wyposażonych w kamery video, mikrofony i laptopy.
Poprzez zestawianie i nakładanie się różnorodnych sekwencji video, oraz nieustanne wciąganie publiczności w grę oscylacji pomiędzy przeżyciem "bezpośrednim", a "zapośredniczonym", artyści starają się otworzyć przed widzem nową perspektywę, w której narratywna natura rzeczywistości może być doświadczana w postaci wielowarstwowej, wielowymiarowej "linii czasu", wybiegającej w "hiper-teraźniejszość" - dodatkowy wymiar teraźniejszości, którego zazwyczaj nie dostrzegamy.