5. FESTIWAL FILMÓW LATYNOAMERYKAŃSKICH
REPLIKA ŁÓDZKA
22-24 czerwca 2004 r., kino Charlie
Wstęp
Program
Opisy filmów
Opisy filmów:
Amor en concreto
Wenezuela, Francja, Niemcy 2003
Reżyseria: Franco de Pena
- Najlepszy debiut reżyserski na MFF Las Palmas 2004
- Najlepszy scenariusz na MFF Huelva 2003
- Wyróżnienie w sekcji America Latina na MFF Mar del Plata 2004
- 5 nagród Wenezuelskiej Akademii Filmowej, w tym za debiut i reżyserię
Debiut fabularny absolwenta łódzkiej Filmówki sugestywnie opowiada o pełnym konfliktów
i
niebezpieczeństw życiu codziennym mieszkańców Caracas. Śledząc losy szóstki bohaterów reżyser
prowadzi widzów w skrajnie różne obszary cementowej dżungli, jaką jest wenezuelska stolica. Film
koncentruje się na osobistych relacjach bohaterów, w szczególności na ich walce o zachowanie i
pielęgnowanie miłości w obliczu stałego poczucia zagrożenia.
Franco de Pena zawarł w kilku zdaniach receptę na modne kino współczesne. Jest to mozaikowa
opowieść spleciona z kilku jakby przypadkiem znalezionych wątków. Jest ostra, niemal dokumentalna
obserwacja - w połączeniu z melodramatem. Coś z nowofalowego kina lat 60. o rozluźnionej
dramaturgii i postaciach "z życia wziętych". I coś z telenoweli.
Tadeusz Sobolewski, Gazeta Wyborcza
Gościem specjalnym łódzkiej premiery będzie Franco de Pena.
Żółte mango (Amarelo manga)
Brazylia, 2002, 100
Reżyseria: Cláudio Assis
- Nagroda C.I.C.A.E na MFF Berlin 2003
- Najlepszy debiut oraz najlepsze zdjęcia na Festiwalu Nowego Kina Latynoamerykańskiego, Hawana
2003
- Najlepszy film, Nagroda Krytyki oraz Nagroda Publiczności na Festiwalu Kina Brazylijskiego,
Brasilia 2003
- Grand Prix na Festiwalu Filmów Latynoamerykańskich, Tuluza 2004
Opowieść o niezwykłej grupie mieszkańców miasta Recife w północnej Brazylii. Akcja filmu rozgrywa
się wokół hotelu i baru, w którym spotykają się i romansują kelner, kucharz gej, rzeźnik i jego
fanatycznie religijna żona. Fabuła filmu przeplata się z dokumentalnymi ujęciami pokazującymi
biedną dzielnicę miasta, która sama staje się jednym z bohaterów filmu. Wszystko dookoła tętni
życiem, emanuje miłością i cierpieniem, jak otwarta rana wielkiego organizmu.
Jak kot z myszką (Como el gato y el raton)
Kolumbia, 2002, 85
Reżyseria: Rodrigo Triana
- Najlepszy film na MFF Biarritz 2002
- Najlepszy film kolumbijski na MFF Bogota 2002
- Najlepsze zdjęcia na MFF Kartagena 2003
- MFF Mar del Plata 2002
- MFF San Sebastian 2003
Ta poruszająca tragikomedia opowiada o błahym konflikcie w zgodnej dotychczas społeczności, który
na skutek nieustępliwości dwóch sąsiadów doprowadza do ruiny całą dzielnicę. Nie zwracają oni
nawet uwagi na fakt, że ich dzieci są w sobie zakochane. Jak wiele miast w Ameryce Łacińskiej,
także Bogota otoczona jest wielkimi dzielnicami nędzy, w których z biegiem lat blaszano-kartonowe
slumsy zastępują ubogie, lecz wyposażone w światło i kanalizację domki. Bohaterowie filmu żyją w
jednej z nich. Przez wiele lat solidarnie budowali swoją dzielnicę, i właśnie kiedy po raz
pierwszy dociera do nich elektryczność, brak tolerancji i zawiść obraca wszystko w
perzynę.
Nikotyna (Nicotina)
Meksyk, 2003, 93
Reżyseria: Hugo Rodríguez
- 6 nagród Ariel Meksykańskiej Akademii Filmowej 2004
- Nagroda Meksykańskich Krytyków Filmowych 2004
- MFF Kartagena 2004
- MFF Toronto 2003
- MFF San Sebastian 2003
Nikotyna odniosła w świecie znaczący sukces komercyjny i artystyczny. Łączy elementy czarnej
komedii i wyrafinowanego formalnie kina, z którego zasłynęła w ostatnich latach kinematografia
meksykańska. Stylizowane zdjęcia, dynamiczny montaż i różnorodna ścieżka dźwiękowa sprawiają, że
film ogląda się z przyjemnością. Świetne dialogi i humor sytuacyjny uczyniły Nikotynę
najpopularniejszym filmem ubiegłego roku w Meksyku. Widzowie długo nie zapomną brzucha pełnego
diamentów i granego przez Diego Lunę (I twoją matkę też) pechowca Lolo, którego namiętność do
pięknej sąsiadki powoduje cały szereg nieszczęść.
Proste historie (Historias mínimas)
Argentyna, 2002, 94
Reżyseria: Carlos Sorín
- 8 nagród Krytyków Argentyńskich, w tym najlepszy film
- Nagroda Goya dla najlepszego filmu hiszpańskojęzycznego
- Grand Prix Jury oraz wyróżnienie FIPRESCI na MFF San Sebastian 2002
- Druga nagroda na Festiwalu Nowego Kina Latynoamerykańskiego, Hawana 2002
- Nagroda Jury na MFF Cartagena 2003
- MFF Sundance 2003
- MFF Rotterdam 2003
Najbardziej utytułowany film argentyński ostatnich lat opowiada o trojgu mieszkańców osady
zagubionej w wielkich przestrzeniach Patagoni, którzy wyruszają w podróż tą samą drogą. Podróżują
osobno i każde z nich wiąże z celem swojej wyprawy wielkie nadzieje. Starszy pan poszukuje
zagubionego przed laty psa, komiwojażer wiezie tort dla dziecka kobiety którą skrycie kocha, a
młoda dziewczyna jedzie wziąć udział w turnieju telewizyjnym ze wspaniałymi nagrodami. Trzy mądre
opowieści o ludziach i ich marzeniach.
Gawędziarze z Jave (Narradores de Jave)
Brazylia, 2002, 100
Reżyseria: Eliane Caffé
- Najlepszy film na MFF Brussels 2003
- Nagroda FIPRESCI na MFF Fribourg 2003
- MFF Cannes 2003
- MFF Rotterdam 2003
- MFF Bogota 2003
- MFF Toronto 2003
Film jest hołdem oddanym tradycji ustnych przekazów kształtujących od prehistorycznych czasów
świadomość Brazylijczyków. Bohaterami są gawędziarze, którzy za pomocą słowa, gestów i mimiki
próbują wskrzesić wydarzenia z ludowych legend i mitów nieobecnych w oficjalnej, spisanej
historii kraju. Potrzeba odtworzenia historii małego miasteczka Jave, zagrożonego zalaniem przez
sztuczne jezioro, daje okazję do konfrontacji różnych wersji dziejów jednej społeczności.
Spisania historii Jave podejmuje się jedyny mieszkaniec miasteczka potrafiący w miarę dobrze
pisać. Ale czy da się uzgodnić wspólną wersję spośród wielu opowieści?
