Leżący

Giorgio i Tito, ojciec i syn. Dwa różne światy, które ścierają się pod jednym dachem mieszkania w Mediolanie. Giorgio jest odnoszącym sukcesy dziennikarzem, rozpoznawalną twarzą telewizyjnego programu, szanowany przez kolegów i otoczony przyjaciółmi. Jedynie była żona nie odzywa się do niego ani słowem, a syn ogranicza się do niezbędnego minimum. Tito jest rozleniwionym nastolatkiem, targanym skomplikowanymi emocjami, o których nie zamierza z nikim rozmawiać, ani ich analizować, a już na pewno nie z własnym ojcem. Giorgio bardzo się stara zrozumieć syna. Jego marzeniem jest wyjechanie z nim na winobranie do Colle della Nasca, ale Tito nie chce o tym słyszeć. Czuje się przytłoczony atencją ojca i najchętniej spędza czas ze swoimi przyjaciółmi. Jedzą, gadają o niczym i grają w gry komputerowe. Aż któregoś dnia, całkiem niespodziewanie, oświadcza ojcu, że dołączy do niego na winobranie w Ligurii.