Ślepowidzenie

Trzydziestoparoletnia bohaterka filmu – Ingrid – niedawno straciła wzrok. Z każdym dniem izoluje się od świata zewnętrznego, który przestaje być dla niej przyjazny. Boi się wychodzić z domu, bo przeraża ją obcy, niewidzialny świat. Siedzi więc całymi dniami w bezpiecznym mieszkaniu, próbując wypełnić jakoś czas podczas nieobecności męża, Mortena. Zaczyna pisać powieść. Najpierw dlatego by zatrzymać w ten sposób zapamiętane miejsca, przedmioty i barwy. Następnie, by dać upust swoim niepokojom wynikającym z podejrzeń o niewierność męża. Bohaterem powieści zostaje Morten. Ingrid wplątuje go w internetowy romans z samotną matką, Elin. Ale Elin to nie tylko kochanka, najwyraźniej może uchodzić za alter ego autorki, zwłaszcza od chwili kiedy też traci wzrok.

To film oparty na grze wyobraźni, swobodnie przeskakującej z poziomu na poziom. Śledzenie jak te dwie rzeczywistości nawzajem się przenikają, może uważnemu widzowi dostarczyć sporo satysfakcji. Pod warunkiem, że zechce podjąć tę grę.