Zaufany Piłsudskiego

Henryk Jan Józewski (1892-1981) w 1915 roku został zastępcą Komendanta POW w Kijowie. Był współtwórcą siatki wywiadowczej na Związek Sowiecki. W ukraińskim rządzie Semena Petlury był wiceministrem spraw wewnętrznych. Po Traktacie Ryskim, kończącym wojnę z bolszewikami i cofnięciu uznania rządu RP dla Niepodległej Ukrainy ukrywał Petlurę w Warszawie. Był szefem gabinetu Józefa Piłsudskiego, dwukrotnie wojewodą wołyńskim i ministrem spraw wewnętrznych w rządach W. Sławka i K. Bartla. W 1939 współtworzył Służbę Zwycięstwu Polsce (SZP), był Komendantem okręgów ZWZ Warszawa-Miasto i Warszawa Województwo. Podczas okupacji wydawał podziemne pisma „Polska Walczy” oraz „Ziemie Wschodnie Rzeczpospolitej”. Po wojnie konspirował i ukrywał się, aresztowano go 1953 roku. Skazany został na dożywocie, z więzienia wyszedł jesienią 1956. To tylko kilka najważniejszych elementów biografii Henryka Józewskiego. Jest jeszcze cała sfera związana z jego malarstwem (obrazy są w Muzeum Narodowym), przyjaźni z ludźmi kultury (skamandryci, Maria Dąbrowska), o czym także film opowiada.