Chodorkowski

Kim tak naprawdę jest były szef Jukosu - Michaił Borysowicz Chodorkowski? Idealistycznie myślącym socjalistą? Kapitalistą, próbującym prowadzić niezależną politykę? A może zwykłym przestępcą? Film jest próbą obiektywnego portretu tej kontrowersyjnej postaci, która wzbudza międzynarodowe zainteresowanie oraz emocje.

W materiałach prasowych na temat dokumentu „Chodorkowski” Cyrila Tuschi czytamy, że film „przedstawia wnikliwy i prawdziwy portret byłego rosyjskiego oligarchy”. To drobiazg, ale już on wystarczy, żeby wzbudzić kontrowersje.

Cyril Tuschi rozmawia na temat zaistniałej sytuacji ze współpracownikami Chodorkowskiego, jego byłą żoną i synem przebywającym w USA, ochroniarzem (dawnym agentem KGB), politykami i ekonomistami analizującymi rynek i sytuację gospodarczą Rosji. Oprócz wywiadów pojawiają się także cytaty z listów, które były szef Jukosu pisał do reżysera z więzienia oraz fragmenty animacji wizualizujące nieudokumentowane w archiwach, ale istotne dla biografii oligarchy wydarzenia. Twórca dokumentu nie rezygnuje z odautorskich komentarzy. Nie boi się wyciągać wniosków, które w złym świetle mogą stawiać nie tyle członków rządu, co kraj i system dyspozycji władzy. Pozwala sobie nawet na akcentowanie (hipo)tezy głoszącej, że wyrok i odsiadka Chodorkowskiego jest częścią znacznie większego planu mężczyzny, który w wieku czterdziestu lat został uznany za najbogatszego człowieka w Rosji oraz zajął szesnastą pozycję na liście najbogatszych ludzi na świecie.