"Nazywam się Doron. Mam firmę produkującą dzieci" - tak przedstawia się jeden z bohaterów Google Baby. Jakiś czas temu skorzystał wraz ze swoim partnerem z dobrodziejstw rozwoju współczesnej medycyny, umożliwiającej sztuczne zapłodnienie. Już jako szczęśliwy ojciec małej Talii, postanowił pomóc innym homoseksualnym parom w realizowaniu marzeń o posiadaniu dzieci.
W warunkach globalnego kapitalizmu i błyskawicznego rozwoju medycyny jego biznes prosperuje znakomicie. Ponieważ w jego rodzinnym Izraelu mrożenie zarodków jest nielegalne, wysyła je pocztą kurierską do USA, gdzie zajmują się nimi specjalistyczne laboratoria. Stamtąd trafiają do Indii, gdzie inne laboratoria umieszczają je w ciałach profesjonalnych surogatek. Cały proces jest kontrolowany za pomocą Internetu - Doron czułym głosem informuje zatroskanych rodziców o miejscu, gdzie aktualnie znajdują się ich plemniki.
Dla indyjskich kobiet praca surogatki to często jedyna możliwość na wyrwanie się z zaklętego kręgu biedy i zapewnienie dzieciom lepszej przyszłości. Dla hetero i homoseksualnych par z całego świata oraz dla samotnych kobiet po menopauzie "wynajęcie" ich brzuchów to jedyna możliwość, by cieszyć się potomstwem. O wszystkim decyduje zasobność portfela - surogatka z USA, białej rasy, żąda pięciokrotnie wyższej stawki niż jej ciemnoskóra koleżanka z Bombaju. Musi w końcu wykończyć ogromny dom na przedmieściach i kupić nowy komplet lśniących sztucerów dla męża...
Twórcy filmu, nie popadając w tanią publicystykę, zadają pytania o kwestie fundamentalne dla współczesnych społeczeństw - kim właściwie jest człowiek, powstały w wyniku kilku kliknięć w googlach i przelewu z karty kredytowej?
|
