Amália. Królowa fado to poruszająca historia życia Amálii da Piedade Rodrigues - jednej z największych indywidualności muzycznych wszechczasów. Dzięki swemu talentowi i charyzmie Amalia rozsławiła fado na całym świecie. Porównywano ją do Edith Piaf i Billy Holiday. Jej niezwykły magnetyzm i naturalny czar z jednakową siłą zachwycały na światowych scenach.
Odkryłem Fado poprzez filmy z Amalią Rodrigues. Jej pieśni naznaczyły moje powojenne dzieciństwo w Madrycie, podobnie jak pieśni Imperio Argentiny i tanga Carlosa Gardel. W czasie tych lat budzenia się, te dźwięki zapisywały się głęboko w mojej pamięci. Dlatego właśnie Fado tak naprawdę zawsze było blisko mnie.
Carlos Saura
Amálię - piosenkarkę jednak już znamy. Teraz pora na opowieść o niezwykłej kobiecie, która stała się legendą, wyprzedzając swój czas, kwestionując popularne poglądy i obyczaje. Przyjrzyjmy się z bliska jej przeżyciom, miłości i sukcesom. Film cieszył się ogromnym zainteresowaniem krytyków i publiczności, choć został skrytykowany przez rodzinę Rodrigues. Uznali go bowiem za zbyt kontrowersyjny.
Nowy Jork, jesień 1984. Nocą nachodzą Amálię najbardziej odległe wspomnienia. Obojętność matki i śmierć siostry. Zbyt wczesna dorosłość, zainicjowana namiętnością do gitarzysty Francisca Cruza, a potem lokalne i międzynarodowe sukcesy. I w końcu kryzys małżeństwa z rozsądku. Dojrzałość artystyczna, która nie chciała iść w parze z dojrzałością emocjonalną. Była rozdarta między dwoma kochankami. Eduardo Ricciardi, tenisista i playboy nie akceptował jej plebejskich korzeni, drugi, żonaty bankier, Ricardo Espírito Santo, był jej partnerem duchowym. Kres nadziei na wspólną przyszłość doprowadził ją do małżeństwa z Césarem Seabrą. Były też ponure tony - bolesny okres związany ze zdradą ze strony rodziny i związaniem się z reżimem faszystowskim. Zostaje on przełamany występem w Koloseum w Lizbonie podczas rewolucji goździków.
Amália da Piedade Rodrigues urodziła się 1 lipca 1920 roku w Lizbonie, zmarła w tym samym mieście w 1999 roku. Pochodziła z ubogiej rodziny, zamieszkałej w nadrzecznej dzielnicy miasta. Jej artystyczna droga rozpoczęła się od występów w Retiro da Severa, w szczycie kariery miała u swych stóp paryską Olimpię, londyński Savoy i nowojorski Lincoln Center. Amália Rodrigues rozsławiła portugalską melancholijną muzykę fado na całym świecie. Po jej śmierci w październiku 1999 roku ogłoszono w Portugalii trzydniową żałobę narodową i zawieszono kampanię wyborczą.
Bycie Portugalczykiem jest równoznaczne z kochaniem Amálii...
Sandra Barata Belo, odtwórczyni głownej roli
Fado to pełne pasji i lamentu XIX-wieczne pieśni, które stanowią wspólną spuściznę Portugalczyków. To melancholijna pieśń, wykonywana przez jednego wokalistę przy akompaniamencie dwóch gitar. Twórczość Amalii Rodrigues przyczyniła się do powstania wybitnego dzieła Fados w reżyserii Carlosa Saury.
No jest nie najlepiej, ale nie tak tragicznie.|Film przede wszystkim dla miłośników fado. A. 07-07-2010, 21:30 Tragiczny! estetycznie przypomina kiczowate filmy z lat 90-tych. strasznie ta aktorka udaje, że śpiewa. nie polecam. M. 06-07-2010, 14:23 Bardzo kiepski film, dwie godziny nudy, naiwnie i konkretnie opowiedziana historia życia Amalii. Już Niewolnica Izaura bardziej wciąga. Artystycznie- żenada. Byłam dziś 04-07-2010, 22:45 polecam soundtrack do filmu
www.iberiarecord s.com Bea 22-06-2010, 02:24
|
