"No i stało się - wspaniałe niekomercyjne Kino Orzeł w Toruniu przestało istnieć. Jeszcze będąc tam niedawno przejazdem obejrzałem "Meduzy" film o poszukiwaniu przez człowieka bliskości. A propos - ludzie w grupie w której ćwiczę deklarując samotność na zaproszenie do relacji odpowiadają, że chcą pozostać w tym stanie. I mnie powoli moje wyalienowanie zaczęło odpowiadać. Zaniepokoiłem się jednak - jest takie twierdzenie w psychologii - jeżeli uodpornimy się do końca na to co niepozytywne nigdy już nie zaznamy szczęścia. W miedzyczasie nadeszła wiosna. Jest to moim zdaniem czas otwarcia się, także na nowe kontakty i odkurzenie starych spisów telefonów. Co moim zdaniem najbardziej łączy - to że mamy drugiej osobie coś do zaproponowania, że wnosimy nowe, które staje się atrakcyjne, także dla nas. Reszta jest niedomknięta, jak na szczęście, każda relacja, jest niedomówieniem i wyzwaniem jednocześnie. I ja zapragnąłem zaryzykować i nadać komunikat zapraszający do kontaktu. Chętnie poznam ludzi myślących i odczuwających /o to trudniej wbrew pozorom/, być może narodzi się z tego zalążek Dyskusyjnej Grupy Przyjaciół Kina Charlie/ - PKC ?/, lub co najmniej jakaś sympatyczna mikrostruktura, jakiej, może nie tylko ja poszukuję. Trzeba tylko wykazać się odrobiną inwencji, a o to łatwiej przy pogodnym niebie.
Zapraszam i pozdrawiam, krzemen@o2.pl"